ปรโภค- วิสุทธิ์ธรรมแปลภาค ๓ ตอน ๒ : หน้า 144/329

ปรโภค- วิสุทธิ์ธรรมแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 144 ( คับ ) นั่น นมนิล (คือสังขาร) จึงปรากฏโดยเป็นอย่างน่ากลัวเกินกว่ามัน ปะว่า "วัตตะ" ได้แก่วงหมุนไปในรูปภาพและอรูปภาพ จริงอยู่ ภิกษุผู้ทำใจโดยความเป็นทุกข์ ย่อมเห็นภาวะคือความ ถูกปิณฑ์อยู่เนือง ๆ เท่านั้น แห่งความหมุนไปแม้สมดัขกว่าปีสุข เหตุ (ที่เห็นแต่ความถูกปิณฑ์) นั้น ปัจจตะ (แม้ในรูปภาพอรูปภาพ) จึงปรากฏโดยเป็นอย่างน่ากลัวเกินกว่ามัน ส่วนภิกษุผู้ทำใจโดยความเป็นอนัตตายู่ ย่อมเห็นนิมิตและ ปะวัตตะทั้ง ๒ นั้น เป็นสิ่งงาม เปล่า ร่าง ไม่มีชอง ไม่มีหัวหน้า เหมือนบ้างร่าง และเหมือนสิ่ง (ลงตา) ทั้งหลายมีพยายะแตกและ เมืองคนธรรม์เป็นต้น เห็น (ที่เห็นเป็นแต่สิ่งว่างเปล่า) นั้น นิมิต และปะวัตตะทั้ง ๒ จึงปรากฏโดยเป็นอย่างน่ากลัวเกินกว่ามันน คอุปปุญญาน ขบ [อทธ์ วานูปสนาญาณ] เมื่อพระโยคาวจันเสพโดยเอือเฟืออยู๋ เจริญอยู่ ทำให้มาบอย ซึ่งอยูปุปนาญานั้น ที่ด้านทนไปปรากฎ ที่กำังก็ไม่ปรากฎ ที่ ไปปรากฎ ที่พึ่งอาศัยอัปปรากฏเลย หรือความผิดก็เอาไว้ได้ดัง ในสังขารทั้งหลายที่เป็นไปอยู่ในภาพ กำเนิด คติ จิต และนิวาสทั้งปวง * คือ เมื่อมานาในอากาศ (ดูสงจรร ๒ หน้า ๑๑๑)