ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- วิญญาณรวมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หัวข้อที่ 199
เป็นต้น ชื่อว่านิมิตรวรรค เพราะความไม่มีแห่งนิมิตทั้งหลาย มีรูป-
นิมิตเป็นต้น หรือนิมิตทั้งหลาย มีราคานิมิตเป็นอาทิ่นเอง ชื่อว่า
อุปปัชฌิมรร เพราะความไม่มีแห่งปิ่งทั้งหลาย มีราปปัชฌิมเป็นต้น
นี้เป็นนามโดยคุณของตน
มรรคนี้นั้นได้ชื่อว่า สุภูตรมรร อนิมิตมรร อุปปัชฌิมรร
แม่Porqueทำพระนิพพานเป็นธรรมวาง เป็นธรรมไม่มีนิมิต เป็น
ธรรมไม่มีนิมิตให้เป็นอารมณ์ก็ได้ นี้เป็นนามโดยอารมณ์ของมรรคัน
ส่วนอาณา (แต่กันมา) มิโ คืออัปสนาคม (แต่กันมา คือ
วิปสนา) และมิคาคมนม (แต่กันมาคือมรรค) ในอาณา ม 2 อย่างนั้น
วิปสนาคมนี้ ย่อมได้ในมรร มิคาคมนี้ ย่อมได้ในผล เพราะว่า
(โดยวิปสนาคม) อนัตตานุปสนานชื่อว่า สุภูตรวิสน มรรคแห่ง
สุภูตรวิสน จิ่งชื่อว่ามนิมิตมรรค แต่ชื่อ (อนิมิตมรร) นี้
ไม่มีทางพระอธิธรรม มีแต่ทางพระสูตร ด้วยในทางพระสูตรนั้น
อาจารย์ท่านหลายกล่าวว่า "โคตรฤทสนททำพระนิพพานเป็นธรรมไม่มี
นิมิตให้เป็นอารมณ์ เป็นนิมิตมรรคว่าอนิมิตตะ คนตั้งอยู่ในอาณามิยะ-
ฐานแล้ว จึงให้นาม่มรรธ" ดังนี้ เหตุนี้นั่น มรรคึงได้ชื่อว่า
อนิมิตตะ
แต่ว่าโดยมิคาคมนั้น ผลได้ชื่อว่าอนิมิตตะ ก็ชอบเหมือนกัน
ทุกขามนุษร ชื่อว่าอัปปนีติวิปสนา เพราะงปัสติ (ความปรารถนา)
ในการส่งพระหลายให้ดอคแล้ว (สำเร็จ) มา มรรคแห่งอัปปนีติ-