วิวัฒนาการแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 189
หน้าที่ 189 / 329

สรุปเนื้อหา

บทความนี้วิเคราะห์อุปมาในการเข้าใจความเป็นเจ้าของ โดยมีภาพของหญิงสาวที่นั่งอยู่บนปราสาท ขณะที่มีเสียงร้องของเด็กจากกลางถนน ก่อให้เกิดการคิดถึงเรื่องการเป็นเจ้าของและการเข้าใจผิดเกี่ยวกับลูกของตัวเองและของคนอื่น ในข้ออุปมานี้เน้นถึงการยึดติดกับอำนาจจนลืมว่าจริงๆ แล้วทุกอย่างไม่ใช่ของเรา ทั้งยังเชื่อมโยงถึงการไม่ควรละเลยในความรู้สึกที่สำคัญและการตระหนักถึงความเป็นจริง

หัวข้อประเด็น

-อุปมาในชีวิต
-ความเข้าใจเจ้าของ
-การเปรียบเทียบทางธรรม
-การยึดมั่นในอำนาจ
-ความสำคัญของการตระหนักรู้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- วิวัฒนาการแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้าที่ 189 [ทรก] อุปมาข่าว ทารก ต่างหากผู้นึ่งเป็นคนตะลามลูก หญิง นั่นนั่งอยู่บนปราสาทชั้นบน ได้ยินเสียงทรก (ร้อง) ที่กลางถนน คิดเอาลูกของตัวกูใดๆ รังแก ผลุนผลัน (ลงจากปราสาท) ไป คว่ำเอาลูกคนอื่นเข้าด้วยสำคัญๆ ลูกของตัว (มามัวไว้) พอจำได้ว่า มันเป็นลูกคนอื่น หล่อนก็สะดุ้งกลัว(ความผิด) มองบ้างโบ้งบ้างนี้ คิดว่าใครๆ อย่ามากล่าวหวังฉัน ว่าเป็นคนลักเด็กเลย (คิดแล้วก็) วางเด็กลงที่กลางถนนนั้นแหละ รีบขึ้นปราสาทแล้ววิ่งลึก [เปรียบเทียบความ] ในข้ออุปมานั้น การยึดถิ่นอำนาจ & ว่าเป็นเรา เป็นของเรา เป็นดังการว่าลูกคนอื่น ด้วยสำคัญว่าเป็นลูกของตัว การรู้ว่าฉันไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ด้วยอำนาจใดๆ ลักลัก ดังกล่าวได้ว่า นี่เป็นลูกคนอื่น ภายุติปฏิญาณ ดังกามองดูบ้างโบ้งบ้างนี้ อนโลมบาญ ดังกามังเด็กลงที่กลางถนนนั้นแหละ โอตรถภูษณ ดังกาาที่วางลงแล้ว ยังยืนอยู่กลางถนน มรรคาญ ดังก(กลิ่น) ขึ้นปราสาท ผลาญ ดังนี้ไปแล้วนั่งลง * อุปมาขื่อนี้อย่างไรอยู่ เพราะที่นั่งอยู่เดิม กับที่นั้นนั้นไปนั้น เป็นที่เดียวกัน ถ้าเล่าเสียว่าว่าเดิมนั่งอยู่ข้างริมถนน เกิดเหตุแล้วหนีนี้ไปอยู่เสียชั้นบนปลอดภัยไป ก็จะพอได้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More