วัสดิธรรมเเปลงจาก ต ค ตอน 2 (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 73
หน้าที่ 73 / 329

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงการพิจารณาวัสดิธรรมผ่านมุมมองต่างๆ เช่น อาหาร, รูปธรรม, และจิตตสมาธิ โดยมีหลักการที่พระโบราณาจรัชได้เสนอไว้เกี่ยวกับการถือเอาและทอดทิ้งในสังขาร พร้อมทำให้เห็นว่าทุกสรรพสิ่งมีความไม่เที่ยง เนื้อหานี้มีการยกตัวอย่างและขยายความอย่างละเอียดเพื่อเพิ่มความเข้าใจในหลักธรรม.

หัวข้อประเด็น

-วัสดิธรรมและการปรับเปลี่ยน
-แนวคิดของพระโยคาวอร่อย
-การพิจารณาสังขาร
-จิตตสมาธิ
-ปัจจัยต่างๆ ในการเกิดขึ้นของรูปธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคย่อ - วัสดิธรรมเเปลงจาก ต ค ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้า 73 อาหารมยโต โดยเป็นรูปสำเร็จด้วยอาหาร อุฏมยโต โดยเป็นรูปสำเร็จด้วยอุฏม กุมมยโต โดยเป็นรูปเดิมแต่ครราม จิตตสมาธิยโต โดยเป็นรูปจิตเป็นสมาธิ ธมมตารุปโต โดยเป็นรูปธรรมดา ชื่อว่าพิจารณาโดยยกขึ้น (สู่ใครลักษณ์) ด้วยอำนาจรูปตะ เหตุ นัน พระโบราณาจรัชทั้งหลายก็กล่าวไว้ (เป็นกถา) ว่า "พระโยคาวอร่อยย่อม (พิจารณา) เห็นแจ้งอย่างกว้าง ขวาง (โดยอาการ) ๗ คือ โดยการถือเอาและทอด ทิ้งไป ๑ โดยความตกไปแห่งรูปอันตรึ่งขึ้นตาม วัย ๑ โดยอาหาร (เป็นปัจจัย) ๑ โดยดู (เป็นปัจจัย) ๑ โดยกรรม (เป็นปัจจัย) ๑ โดยจิต (เป็นปัจจัย) ๑ โดยเป็นรูปธรรมดา ๑ " [ขยายความ] [อทานนิถูปนโต] ในบทเหล่านั้น บทว่าอาทาน-ถือเอา ได้แก่ปัจจูลิน บทว่า นิถูปนโต คำว่า คืออาทาน-ถอดเข้าไป ได้แก่อุปถมิน พระโยคาวอร่อยกำหนด (คำตอน) ร้อยปีหนั่งด้วย การถือเอาและทอดทิ้ง ไปนี้ ยกนี้สู่ใครลักษณ์ในสังขาร (คือรูปธรรม) ทั้งหลายดังนี้ คืออย่างไร ? คือ สังขารทั้งปวง ใน ระหว่างการถือเอาและการทอดทิ้งไปนี้ชื่อว่าไม่เที่ยง เพราะอะไร ?
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More