วิสุทธิภรณ์เปลก 3 (ตอนจบ) : หน้า 83/329

ประโยค - วิสุทธิภรณ์เปลก 3 (ตอนจบ) - หน้า 83 ส่วนนี้ ๆ ก็แตกไปในส่วนนี้เอง เป็นข้อ ๆ เป็นท่อน ๆ เป็น แดน ๆ ไม่ถึงส่วนอออกนี้ ๆ เหมือนเมล็ดลงทั้งหลาย ที่ซัดลงใน กระเเมืองอันร้อน แตกดั่งครู ๆ (เป็นเมล็ด ๆ ) ดังนี้ เหตุนี้นั่น ส่งบรรทัดหลายบรรทัดจึงชื่อว่าไม่ทึ่ง เพราะไม่ทึ่งจึงชื่อว่าเป็นทุกข์ เพราะเป็นทุกข์จึงชื่อว่าเป็นนัฐตา [อุปมาความสุขแห่งรูปสัมสมะ] เมื่อพระโยคันนั้น เห็นแจ้งส่งบรรทัดหลายเป็นข้อ ๆ ไปอย่างนี้ รูปสัมสมะอ่อนโยนเข้า ก็ในความสุขแห่งรูปสัมสมะนั้น มี ความอุปมา (ดังต่อไป) นี้ ต่างว่าชาวบ้านปลายแดนคนหนึ่ง ผูทำความคุ้นเคยแต่ในคบไฟ มีตอนใบและคบหยิบเป็นต้น ในเคยเห็นตะเกียง มาพระนครเห็นตะเกียง ส่องแสงอยู่ในยามค่ำ ดังตามบรรดาผู้พูดว่า "ผู้เจริญ นั่นอะไรล่ะ นำชอบใจ (ออก) อย่างนั้น" บูรพคนนันกล่าวว่าเขาผู้นั้นว่าว่า "นำชอบใจอะไรในมัน นั่นเรียกว่าเปรียบ เพราะสันน้ำมันและเพราะ สิ้นใสด้วย แม้ทางไปของมันก็จ่อไม่ปรากฏดอก" บูรพอื่น (อีกคนหนึ่ง) กล่าวขวยอย่างนี้ว่า "ความไม่ปรากฏ แห่งดวงประทับเพราะสันน้ำมันและสันใส่นี่เอง เป็นการหยาบ อันที่จริง เปลวไฟกำดับไปในส่วนที่ 3 ของสิ่งกำลังใหม่อยู่โดยลำดับนี้ ไม่ * ติด โดยมากเป็นปุคลลิงค์ แต่ในที่นี้รูปเป็นลิงค์อนี้ กรีน ฉฎฎญุตา มาหิติุกแก่เป็น ... ยนต์ เป็นอัตลิงค์