ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิถีธรรมรรแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 312
เพื่อทดสอบสมรรถภาพของท่าน ภิกษุสูงจึงให้อ่าน 2 บาท แล้วกล่าวว่า "ท่านจงแสดงความสามารถในคำภา 2 บาทนี้ เราทั้งหลายได้เห็นความอรางของท่านแล้ว จะมอบหนังสือคัมภีร์ให้ ทั้งหมด" ท่านพุทธโมสะคาบิราสพระไตรปิฎกและอรรถกถาของพระไตรปิฎกนั้นแล้ว ได้รวบรวมแต่งปกรณ์ชื่อวิถีธรรมรรกขึ้น คำนัน เทวดาจะประกาศความมีมือลของท่านให้ปรากฎไปในมหาชน จึงแสดงบันดานหนังสือฉบับที่ท่านเขียนเสร็จแล้ว นันให้อนุสรธานไปเสีย ท่านจึงเขียนขึ้นใหม่อีกฉบับหนึ่ง เทวดก็ บันดาลให้อนุสรธานไปอีกเล่า ท่านก็เขียนฉบับครั้งนี้อีกครั้งหนึ่ง 3 (พอเสร็จแล้ว) เทวดาก็นำหนังสือ 2 ฉบับมาถวายคืนให้นุชนั่น จึงเกิดเป็นหนังสือ (วิถีธรรมรร) 3 ฉบับขึ้นในครั้งนั้น ท่านพุทธโมสะทอดหนังสือทั้ง 3 ฉบับไปมอบเด็กหญิงสูงจงภิกษุสูงให้คนหนังสือทั้ง 3 ฉบับด้วยกัน ความผิดพ้องในหนังสือ 3 ฉบับนั้น โดยคันธะ (คือ ข้ออด) ก็โดยอักษระดีดี โดยบทกดีดี โดยพยัญชนะดีดี โดยอรรถกดีดี โดยกฎที่ก่อนหลังดีดี โดยวาทะทั้งหลายมีคราวเป็นต้นดีดี โดยพระนางทั้งหลายดีดี มีได้นา แล้วกวา เมื่อคืนมีวิถีวิถีธรรมรรกั้ง 3 อันท่านพระพุทธโมสะทำเสร็จอย่างนั้น เทวดาทั้งหลายได้พากัน
1. คาถา 2 บาทใหม่ไม่ปรากฏ แต่คำท่านนำมาจากเป็นบทตั้งแต่วิถีธรรมรร ก็บอกเดียวเท่านั้น คือกอา สือุต ปฏิจจายูว
2. ท่านไม่เล่าให้อธิบายว่า คำวิถีธรรมรร 3 ฉบับ เวลานี้ยังอยู่หรือเปล่า ถ้าสั้นเพียงว่า ท่านแต่งเสร็จแล้วมีอุตสาระจำต้องขึ้นอีก 2 ฉบับวนเอง ในเวลานั้นรวดเร็วเป็นอันสงบิ ก็อาจจะในความมีมือหนาหนานอยู่แล้ว