ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคส- วิถีธรรมรถแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 244
ทำโอกาสแก้วบาาของตนตั้งอยู่ และนับเดียวกันนั้น วิบากอันมีโอกาส
ที่กรรมทำให้แล้ว แม้เป็นบากที่ยังไม่เกิดขึ้น ก็ชื่อว่า โอกาสทุก-
ปันนะ- เกิดขึ้นโดยมีโอกาสที่กรรมทำให้ เพราะเมื่อโอกาสนั้นกรรม
ทำให้แล้วอย่างนั้นก็เป็นอันเกิดขึ้นแน่นอน
อุปถัมภ์มีได้ก่อนในภูมิทั้งหลายแล้ว ๆ ชื่อว่า ภูมิลักษณ์-
ปันนะ- เกิดขึ้นโดยได้ภูมิ
[ภูมิลักษณ์ต่างกัน]
หนึ่ง ในข้อนี้ พึงทราบความต่างกันแห่ง (คำว่า) ภูมิ แลภูมิ-
ลักษณะ คำบุญขี้ที่เป็นไปในภูมิ อันเป็นอารมณ์ของวิบาสนา ชื่อว่า ภูมิ-
ลักษณะทีเป็นไปในอฺกิฏิอิใดขึ้นในชั้นนั้นหลายหลาย ชื่อว่า ภูมิ-
ลักษณะ เพราะภูมิ้นั้นนับว่าเป็นอันสถิติแห่งนั้นได้ เหตุขึ้นแล้ว ก็สิส-
ชาติฉะนั้นจึงได้กล่าวว่า ภูมิศาสตร์-ได้ภูมิ
แต่ว่าภูมิั้น มิได้ด้วย (ทำให้) เป็นอารมณ์ จริงอยู่ เพราะ
ปรากฏขึ้นทั้งหลายแม่เป็นอดีตนาคตทั้งปวง และชั้นองค์พระบัญ
ชินาสพัทหลาย แม่เป็นนับนั้นที่ท่านกำหนดแล้ว โดย (ทำให้) เป็น
อารมณ์ กสิสัทธาลายอ่อนเกิดขึ้นได้ คู่อิทธิศัพท์เคนเกิดขึ้นแก้ไขโไรยะ-
เศรษฐีและนั่นมาทนมาเป็นต้น เพราะปรากฏขึ้นของพระมหากัจฉนา-
และพระอุบลวารณะเป็นอาทิคะนั่น อันผิวา กสิสัทธา (ที่เป็น
ไปในสันคานครอื่น) นั้น จะพึงได้ชื่อว่าเป็นภูมิลักษณะไซร์ ใคร ๆ ก็
* อุปปฏิฤา รหนี่ เข้าใจว่าเป็น รธ ธาตุ ในความ ถึง ไป เป็นไป