วิสุทธิมรรคเปล กาด ตอน ๓ (ตอนจบ) : หน้า 84/329

ประโยค- วิสุทธิมรรคเปล กาด ตอน ๓ (ตอนจบ) - หน้า ที่ 84 ถึงที่ส่วนบนนี้ ๆ ดอก " บูรพ์อีก (อีกคนหนึ่ง) กล่าวว่าทะเขาอย่างนี้ว่า "แม่ความตาย ไปแห่งปลาไฟในส่วนที่ ๓ ของไต้ก็ยังเป็นการหยาบ อันที่แท้ เปล่าวไฟก็ตับไปในระหว่างท้องคู่ ๆ (แต่ละองทูล) ของไต้นี้ ไม่ถึงท้องคู่ส่วนนี้ ๆ ดอก...จักคู่ไปในระหว่างที่ครึ่งองคู่ ๆ (แต่ ละครึ่งองคู่) ของไต้นี้ ไม่ถึงในส่วนนี้ ๆ ดอก...จักคู่ไป ในใดด้ายแต่ละเส้นของไต้นี้ ไม่ถึงในส่วนนี้ ๆ ดอก...แต่งไปด้านด้าน ใคร ๆ ก็ไม่อาจแต่งเปล่าไป (ให้ประจักษ์) ได้"- [เปรียบเทียบความแห่งอุปมาอุปไมย] ในข้ออุปมานี้พึงทราบว่า การยกนี้สื่อไตรลักษณ์ในรูปที่กำหนด คัดด้วย ๑๐๐ ปี โดยอาณะและกนิบะนะ แห่งพระโว้ย เปรียบเหมือน ความรู้ของบูรพ (คนแรก) ว่า "เพราะสิ้นนี้มันและเพราะสิ้นใส่ ด้วย แม้งทางไปของประทีปก็ไม่ปรากฏ"- การยกนี้สู่ไตรลักษณ์ในอาวุธตามดคมุรย์ที่กำหนดคัดด้วยส่วน ๑. อัฐ-ไาย คำเส้นฝอย ๆ รวมเข้าเป็นเส้นด้าย ๒. ข้ออุปมา เป็นการหาความว่าเอาอย่างนี้จะได้อย่างนี้ต้องการจะว่า ไม่คำนี้จึงตัวคนในท้องเรื่องที่ สมมตินี้ คำปลายแคน โง่ ๆ แม้แต่จะยังก็ไม่เคยเห็น เรื่องไส้เรื่องน้ำนี้ก็ไม่รู้ทั้งนั้น แต่ง ให้มาพบพวกนักปราชญ์ปรมัตถ์อธิบายเรื่องจะเกิดเสียลึกซึ้งอย่างนี้ แก่ก็กลายเป็นความพึงปีไป เท่านั้นเอง ถ้าเองคนปลายแคนออกเสีย สมมติคนที่พอจะฟังนี้เป็นขั้นแทนก็จะฟังได้