วิจักษ์ธรรมเทปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) : หน้า 228/329

ประโยค- วิจักษ์ธรรมเทปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้า 228 ทั้งออกจากนิพนธ์ทางปวงในภายนอกด้วย เหตุนี้ จึงได้กล่าวว่า "ปัญญาในอันหมุนกลับด้วยออกจากส่วนทั้ง ๒ เป็นญาณในบรราค" ธรรมชื่อว่าสมมังสังกับปะ โดยรรกั้งความปึก (จิต) ลงไปเฉพาะ (ในฤกษ์ลด) ย่อมออกจากมิฉาจังส่งปะ... ธรรมชื่อสมมวาจา โดยรรกะคือความถูกต้อง (แห่งวาจา) ย่อมออกจากมิฉาจังวาจา... ธรรมชื่อ สมมาวามะ โดยรรกือคือความตั้งมั่น (แห่งการงาน) ย่อมออกจากมิฉาจากัมมันตะ... ธรรมชื่อสมมาสตติ โดยรรกือคือ ความเห็น (อรัยสัง) ธรรมชื่อสมมามาติ โดยรรกือคือความ [...] * บริปน แปลกันว่า "ยกขึ้น" โดยมาก (เช่นในคำว่า ยกขึ้นสู่อารามณ์) แต่โนคิด นิ อุปสรรคใช้ในความว่า "ลง" ในจิตกลายเป็น "ขึ้น" อาราเป็น แปลอย่างกัน มีอยู่แล้วและ ชอบแล้ว ในที่นี้แปล นิริโปร ว่าไกลลง ตามที่เป็นว่าถูก