ความเสื่อมแห่งเวทมนต์และการเข้าใจในจิตวิญญาณ : หน้า 106/329

ปะโยคส- วิจักษิทธรรมกปลาภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ)- หน้าที่ 106 ความเสื่อมไปแห่งเวทมนต์นั้น โดยอรรถก็คือความดับแห่งปัจจัยว่า "ความดับแห่งเวทมนต์อ่อนมีเพราะความดับแห่งวิญญาณ...เพราะความดับแห่ง ตัณหา...เพราะความดับแห่งกรรม... เพราะความดับแห่งสังสบะ แม้ เห็นวิวปริมาณ ลักษณะ (แห่งเวทมนต์) ก็ชื่อว่า เห็นความเสื่อมแห่ง เวทนาขึ้น เมื่อเห็นความเสื่อมแห่งเวทมนต์ ก็ชื่อว่า เห็น ลักษณะ ๕ นี้ และสำหรับสัญญาขั้น สงบขั้นธ์ และวิญญาณขันธ์ ก็เช่น ดังเวทมนต์นั่น แต่เป็นความแปลกสำหรับสัญญาขั้นธ คือประกอบ คำว่า "นามรูปสมมุทยา-เพราะความเกิดขึ้นแห่งนามรูป นามรูป- นิร hörา-เพราะความดับแห่งนามรูป (แทน) ในที่นี้คำ ผลจาก" เมื่อพระโยคันั้นมาสิทธิวิอไปอย่างนี้ ญาตว่า "ธรรมเหล่านี้ไม่มี มามิ กัน ครั้นมันแล้วก็กลับเสื่อมไป ดังนี้เอง " จะเฉียบขึ้น เมื่อพระโโยคันนั้นเห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อมไปโดยส่วนสอง คือโดยปัจจัย ๑ โดยยฺฉะ ๑ อย่างนั้นอยู่ ความต่างแห่งจะเจุจจะ ปฏิจจสมุปบาท และ ลักษณะ ย่อมปรากฏ พระโโยคันนั้นเห็นความเกิดขึ้นแห่งขันธ์ทั้งหลายเพราะความเกิดขึ้น แห่งปัจจัยอิสีหาเป็นต้น และความดับแห่งขันธ์ทั้งหลาย เพราะ ความดับแห่งปัจจัยนี้วิชชาเป็นต้น อันนี้เป็นเห็นความเกิด ขึ้นและความเสื่อมไปโดยปัจจัยของเธอ ส่วนว่าเมื่อเห็นลักษณะะที่เกิด