ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิสุทธิมรรคเปล ภาค ๓ คาถา ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 43
เกิดขึ้น และตรีนปรัญญาเล่ามีในลำดับแห่งภูมิปัญญา แม้นเพราะเหตุนั้น พระ โยคั่งผู้ใคร่จะมาคามคามคามคามนึง วิสุทธิมรรคนี้พร้อมจึงต้องทำโยคะในกาลใดสมะสนะก่อน
[ปรัญญา ๓]
(ต่อไป) นิสิเป็นฉัยในปรัญญาทั้งหลายนัน ก็โลภปรัญญามี ๓ คือ ญาณปรัญญา ตรีนปรัญญา และปาหราปัญญา ซึ่งท่านหมายเอกว่า (อานนุมงหน้าภูมิธรรม) ว่า "๓ญาณญาณญาณ" (ปัญญาอัญมูงหน้าใญธรรม) จัดเป็นญาณ เพราะอรรถคือ (ธรรมที่ควรรู้) ได้ปรัญญาปัญญา (ปัญญาอันกำหนดรูปรัญญาใบ) จัดเป็นญาณ becauseอรรถคือสละได้ ดังนี้
ในปรัญญา๓ นั้น ปัญญาอันเป็นไปโดยกำหนดจัดลำดับละ (ลักษณะเฉพาะตัว) แห่งธรรมทั้งหลายนัน ๆ โดยนิยามว่า "รูปมืออ่อนสายไปได้เป็นลักษณะ เวทมนสิ้นสวย (รสรอมณ์)" ได้ เป็นลักษณะ ดังนี้เป็นต้น ชื่อว่า ญาณปรัญญา ส่วนลักษณะรวมมณี-วิปาสนาปัญญา (วิปาสนาปัญญานี้ใครลักษณะเป็นอารมณ์) ที่เป็นไปโดยยกขึ้นสู่สามลักษณะแห่งธรรมทั้งหลายเหล่านี้แหละโดยชื่อว่า "รูปไม่เที่ยง เวทนาไม่เที่ยง เป็นต้น ชื่อว่าวิรณปรัญญา ส่วนลักษณะ-มณียวิปาสนาปัญญานั้นเอง ที่เป็นไปด้วยสามารถละวิปลาสลักษณะมีความสำคัญว่าเที่ยงเป็นต้นในธรรมทั้งหลายนันแหละได้ ชื่อปาน-ปรัญญา