วิชาธรรมะเปล่า: ธาตุและสังขารของธรรม : หน้า 82/329

ประโยค - วิชาธรรมะเปล่า กถ ค ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า 82 ธาตุ มีประมาณต่ำ (คือ) อ่อน (กว่าปกติ) ธาตุ ๒ นอกนี้ คือเตโชธาตุ ว่าไวยาธาตุ มีประมาณยิ่ง (คือ) แข็ง (กว่าปกติ) ในส่วนย่างและส่วนขยายก็อย่างนั้น ในส่วนหย่อน ธาตุ ๒ คือ เผโช- ธาตุ ว่าไวยาธาตุ มีประมาณต่ำ (คือ) อ่อน (กว่าปกติ) ธาตุ ๒ นอกนี้ คือปฐวีธาตุ อาโปธาตุ มีประมาณยิ่ง (คือ) แข็ง (กว่าปกติ) ในส่วนเหยียบและส่วนยืนก็อย่างนั้น ครับทำเป็น ๖ ส่วนอย่างนี้แล้ว จึงยกขึ้นสู่ใคร่ลักษณในวาโว- วาทัตตาคมรูปนั้นตามเกณฑ์ส่วนนั้น ๕ นั้น ยกขึ้นอย่างไร ? คือ พระโอวาทนี้ใครตรงองเห็นดังเนื้อว่า "ธาตุทั้งหลายอันเป็นไปในส่วนหยก อันใดดี อุปาทายรูปแห่งธาตุเหล่านั้นอันใดดี ธรรมทั้งปวงนั้นก็ ย่อมดับไปในส่วนหยกนั้น ไม่ถึงส่วนย่าง เหตุโน่น ธรรมทั้งปวงนั้น จึงชื่อว่าไม่เที่ยงเป็นทุกข์เป็นอนัตตา อย่างเดียวกันนั้น ธรรมทั้งหลาย อันเป็นไปในส่วนย่าง ก็ดับไปในส่วนย่างนี้เอง ไมลีก็ส่วนย้าย ธรรม ทั้งหลายอันเป็นไปในส่วนย้าย ก็ดับไปในส่วนย้ายนี้เอง ไม่ถึงส่วนย้าย ธรรม ทั้งหลายอันเป็นไปในส่วนย้าย ก็ดับไปในส่วนย้ายนี้เอง ไม่ถึงส่วน หย่อน ธรรมทั้งหลายอันเป็นไปในส่วนหย่อน ก็ดับไปในส่วนหย่อน นี้เอง ไม่ถึงส่วนหย่อน สังขารทั้งหลายอันเกิดขึ้นใน