ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิสุทธิมรรวมเปล่า ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 45
ไฉ เมื่อถือรินปริญญาเป็นไปอยู่ มักคามคุญจึงเกิดขึ้น และถือริน-
ปริญญาเล่ามี่ในคำบ่งแห่งอัญญาปริญญา แม้เพราะเหตุนี้ พระไยคี
ผู้ใดจะทำคามคัญอญิฏฐาญาติวิสุทธิมรรวมให้ถึงพร้อม จึงต้องทำโยคะ
ในคำสัมมสมะก่อน" ดังนี้
[บาลีสัมมสมะญาณ]
(ต่อไป) นี้ เป็นบาลีในคำสัมมสมะญาณนั้นว่า "ปัญญาในอัน
กำหนด (โดย) ส่งปจงธรรมทั้งหลายที่เป็นอดีตคตและปัจจุบัน
เข้า ชื่อสัมมสมะญาณ (ญาณในการพิาจารณา) เป็นในน?
รูปลทุกอย่างที่เป็นอดีตคตและปัจจุบัน เป็นภายในหรือภาย
นอกก็ตาม ฯลฯ อยู่ในที่โลกหรือในที่ใกล้กัลลาคม ภิกุณหหนครูป
ทั้งปวง (นั่น) โดยกามาไม่เที่ยง เป็นสัมมสมะหนี่ง กำหนดโดยการเป็นออนตา
เป็นสัมมสมะหนี่ง เวทนาทุกอย่าง ฯลฯ วิญญาณทุกอย่าง ฯลฯ
กำหนดโดยอาการเป็นอนัตตา เป็นสัมมสมะหนี่ง ภิกุฏิทกำหนด GTH
ฯลฯ ธารมะอะ ทั้งที่เป็นอดีตคตและปัจจุบัน โดยอาการไม่เที่ยง
เป็นสัมมสมะหนี่ง กำหนดโดยอาการเป็นกุฏี ฯลฯ เป็นสัมมสมะหนี่ง
กำหนดโดยอาการเป็นอนัตตา เป็นสัมมสมะหนี่ง
ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขบเข้าว่า "รูปทั้งที่เป็นอดีต
อนาคตและปัจจุบันไม่เที่ยงเพราะอรรถคือสิ้นไป เป็นทุกข์เพราะอรรถ
คือเป็นภัย เป็นอนัตตาเพราะอรรถคือสาระมิได้" ดังนี้" อัง สัมมา-
สนญา ปัญญาในอันกำหนด (โดย) ส่งไปเข้าว่า "เวทนา ฯลฯ