วิริยธรรมภาคา 3 ตอน 2 (ตอนจบ) : หน้า 174/329

ประโยค - วิริยธรรมภาคา 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 174 การบูรณาการให้ถึงความไม่สงบเสง่ เพื่ออธิษฐาน (ความเห็นผิด) เพื่อบรรลุปูชามญัฒิ เธอสั่งจากถามทั้งหลาย ... เข้าถึงปฐมามอนัน เป็นอปิโกนิธิ เป็นสุขตะอยู่". ดังนี้ วิริยธิ 2 นั้น ท่านกล่าว หมายถึงที่มาของวีสนาโดยปริยาย (โดยตรง โดยสิ้นเชิง) หาใด หมายถึงอริยมรรคไม่ ? จริงอยู่ วิปัสสนาญาณ ท่านเรียกว่า สัญญติวิโมทธ์ ด้วยอำนาจการเปล่งความยึดมั่นได้ ตามนัยยาสูณ ปฏิบัติสมมาธิ จากว้า "อธิจานุปสานาญ" ชื่อว่าสุขวิริยโมทธ์ เพราะเปล่ง (อนิฏานอวิกา) ความยึดมั่นโดยความเป็นของเที่ยงได้ ทุกขานูปสนาญา ชื่อว่าสุขติวิโมทธ์ เพราะเปล่งความยึดมั่นโดยความเป็นของเที่ยงได้ ทุกขานูปสนาญา ชื่อว่านิมิตวิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นสุขได้ อนิตตาปุปสนาญา ชื่อว่านิมิตวิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นสุขได้ อนิตตาปุปสนาญา ชื่อว่านิมิตวิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นนิมิต- วิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นสุขได้ อนิตตาปุปสนาญา ชื่อว่านิมิตวิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นนิมิตโดยความเป็นอัตตาได้"-เช่นนี้ และอธิบายอีกว่ามีวิริยโมทธ์ด้วยอำนาจการเปล่งนิมิตได้ ด้วยนัยยาสูณ (ในปฏิสัญญากรรมวรรณ์นั้น) ดังนี้ว่า "อธิจานุปสานาญ" ชื่อว่านิมิตวิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นของเที่ยงได้ ทุกขานูปสนาญา ชื่อว่านิมิตวิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นของเที่ยงได้ ทุกขานูปสนาญา เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นนิมิต- วิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นสุขได้ อนิตตาปุปสนาญา ชื่อว่านิมิตวิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นนิมิตโดยความเป็นนิมิต- วิโมทธ์ เพราะเปล่งนิมิตโดยความเป็นนิมิตโดยความเป็นอัตตาได้""" (ให้สอดคล้องกับข้อความในภาพ) ปราณีต สพฺเพยวารวณ (ในปฏิบัติมีความเข้มงวด) ดังนี้ "ผังฆร"- ปุญญาและทานอันเป็นอัศจรรย์ของบุญก็เป็นนิมิตเหมือนกัน เพราะเป็นอานิสงส์ของบุญ. 1. อิติ สํ. ๑๗/๕๐๕ 2. ข. ป. ๑๗/๕๐๐