ประโคม - วิจารณ์ธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 220
หน้าที่ 220 / 329

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงหลักการของโพธิปักขิยธรรมซึ่งประกอบด้วยสติปัฏฐาน ๔, สัมปปธาน ๔, อินทรีย์ ๕ และมรรคมีองค์ ๔ โดยเน้นถึงความสำคัญของธรรมเหล่านี้ในการเข้าถึงอริยมรรคและโพธิ ธรรมทั้ง ๑๓ นี้ถือเป็นฐานในการพิจารณาตนเองเพื่อไปสู่การเข้าถึงความจริง ทำให้ผู้ปฏิบัติสามารถยกระดับจิตใจและเข้าถึงความเข้าใจในธรรมได้.

หัวข้อประเด็น

-โพธิปักขิยธรรม
-สติปัฏฐาน
-การอธิษฐานธรรม
-ความสำคัญของอริยมรรค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโคม - วิจารณ์ธรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 220 นิฉิตตะและปุปะตะ) และพลสมโยก (ความ ประกอบเสมอกันแห่งสมพะและวิปสานะ) ควรทราบภาชะธรรมทั้งหลายที่อธิษฐานและ ควรทราบกิจกิจมิปฐวะมักในที่นกล่าว (ว่า มี) เป็นในกลสิรัสูตรตามสภาวทุกประกาศด้วยแล [ขยายความ] [โพธิปักขิยธรรฺม] ในข้อความนี้ ข้อว่า "ความมีโพธิปขิยธรรมรับรู้น์" คือ ความที่โพธิปขิยธรรมทั้งหลายเต็มเปี่ยม ก็ธรรม ๑๓ นี้ คือ สติ- ปัฏฐาน ๔ สัมปปธาน ๔ อินทรียฺ ๔ อินทรีย์ ๕ และ ๕ โพชงค์ ๙ มรรคมีองค์ ๔ สื่อว่า โพธิปขิยธรรมฯ เหตุเป็นธรรมมีใน ฝ่ายแห่งอริยมรรคทีไว่ามว่าโพธิ เพราะอธรรว่ามเป็นเหตุรัญสู่ คำว่า "เพราะ...มีในฝ่าย" หมายความว่า เพราะตั้งอยู่ในความเป็น ธรรมอุตหนุน [อรรถแห่งสติปฏฺฐาน] ในโพธิปขิยธรรมแห่งนั้น ธรรมชื่อว่าเป็นฐาน เพราะเล่น เข้าไปตั้งอยู่ในอารมณ์ทั้งหลาย (มีภายเป็นต้น) ฐานก็คือสมิติ์ของ จึงได้ชื่อว่า สติปฏฺฐาน ก็สันนัยแตกเป็น ๔ ประการ because เป็นไป
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More