ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิภัชธรรมแปล ภาค ๓ (ตอนจบ) - หน้าที่ ๕
พระโโยควารั้น รวมรูปทั้งปวงนั้นเข้ากันโดยลักษณะ คือ
ความสวย ก็เห็นว่า "นั่นเป็นรูป"
อรูปธรรมทั้งหลายย่อมปรากฏ โดยเป็นทาง แก่พระโโยวาร
นั้นแหละผู้ก้านคำรูปได้แล้ว อนุธรรมนี้ได้อะไรบ้าง ได้แก่
โลกียิต ๘ คือปัญญาญาณ ๑๐ โมโนจ ๑ โมโนญาณ
ธาตุ ๒๖ อันหนึ่ง (ว่า) โดยไม่แปลกกัน (คือเป็นสาระนะ) ได้แก่
เตสิก ๓ นี่ คือ ผู้สละ เวทนา สัญญา เตนา ชีวิต จิตตวิณู (ความ
หยุดแห่งจิต คือสมาธิอย่างอ่อน) มนิสิกา อันเกิดร่วมบิดเหล็นั่น
และ
ส่วนโลกุตตรจิตทั้งหลายจะถึงซึ่งความมักนดจับเอาได้ แก่พระ
โภคาวารสุขวิปัสสน (ผู้บริจิวิปสนล้วน) ก็หาได้ แก่พระโโยวาร
สมอถานิกะก็ทำได้ เพราะยังไม่ได้บรรลุ
พระโโยวารนั้น รวมอรูปธรรมทั้งปวงนั้นเข้าด้วยกันโดยลักษณะ
คือความน้อมไปได้ ก็เห็นว่า "นั่นเป็นนาม"
พระโโยวารผู้หนึ่ง กำหนดนามบูชอย่ำพิสาคตรโดยมงคลธาตุ-
วัณฐาน ดังพรรณนาวะนี้
[กำหนดนามรูปทางธาตุ ๑๘]
พระโโยวารอีกผู้หนึ่งกำหนนามบูชา ทางธาตุ ๑๘ กำหนดอย่างไร คือ ภิกขุในพระศาสนานี้อาวุธนาการถึงธาตุทั้งหลายว่า "มีอยู่ใน
* มืออายในวุฒิสมัรรแปล ขันธนเทพ กภ ค ตอน ๑ หน้า ๑๖