ความเข้าใจเกี่ยวกับสภาพของสิ่งที่ไม่คงทน : หน้า 155/329

พระโอยความนั้น เป็นผู้ใครจะปล่อยไปจากงสั่งทั้งหลายอัน แต่กายทั่วไป ในภ พินิจ คติ ธิติ และนิสังสังปลอดอย่างนั้น จึง กำหนดส่งบรรอะนั้นแหละอีก (โดย) ยกขึ้นสู่ได้ลักษณะ ด้วย ปฏิสังขานปัญญาเธออ่อนเห็นไว่ม่เที่ยง โดยเหตุทั้งหลาย เช่นว่า อนุญาติกิโต โดยไม่เป็นสิ่งมีอยู่ตลอดไป ดาวกาลิกิโต โดยเป็นสิ่งมีชั่วคราว อุปปาทวยี่ปฐิฉินิโต โดยเป็นสิ่งถูกกำหนดลงไว้ ด้วยความ เกิดและความเสื่อม ปรโเคราะห์ โดยเป็นสิ่งต้องพังกาย ชนิกิโต โดยเป็นสิ่งมีชั่วขณะ ฉลิโต โดยเป็นสิ่งไหว (ไปมา) ปงูคิโต โดยเป็นสิ่งที่ต้องการแตกสลาย อาทุรโคโต โดยเป็นสิ่งไม่คงทน วิวปริมาณรมุโต โดยเป็นสิ่งมีความแปรปรวนไปเป็น ธรรมดา อาศราฏิโต โดยเป็นสิ่งไม่มีแก่นสาร วิภวิโต โดยเป็นสิ่งต้องเสื่อม สุขขิโต โดยเป็นสิ่งถูกปรุงขึ้น มรณสมุโต โดยเป็นสิ่งมีมรรณะเป็นธรรมดา