ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- วิสุทธิมรรคเปล คาด ค ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้า 92
ธรรมาภูมทั้งปวงโดยนัย (ดังกล่าวในใบอสโก) นี้
พระโโยคิพิจารณาส่งร่างทั้งหลาย ยกขึ้นสู่ใดตรงกันทางรูป-
สัตตกะ ดังกล่าวว่ามานี้ เป็นอันคาบรรก
อรูปสัตตกะ
ส่วนข้อในที่ข้าพเจ้าไว้ว่า "ทางอรูปสัตตกะ" ดังนี้ (ต่อไป) นี้เป็นมาติกาในข้อนั้น คือ
กลาปฏิ โดยเป็นกาลป
ยมโก โดยเป็นคู่
ขนิกโก โดยเป็นขนะ
ปฏิปุริโก โดยลำดับ
ทิวฤทธิอุปมุนโต โดยพักกิอุจิ
มานสมุหนุอุปมุนโต โดยฝึกมานะ
นิคฺกติปริยาทนโต โดยคุมความดีไว้ได้
[กลาปฏิ-โดยเป็นกาลป]
ใน ๗ ข้อนั้น ข้อว่า "กลาปฏิ-โดยเป็นกาลป" (พึงทราบ
อรรถาธิบายดังนี้) ธรรมทั้งหลายมีสภะเป็นที่ ๕ (ชื่อกลาป)
พิจารณาโดยกลาปออย่างไร ? ภิกขุในพระธรรมวินัยนี้ ย่อมพิจารณา
เห็นดังนี้ว่า "ธรรมทั้งหลายมีสภะเป็นที่ ๕ อันเกิดขึ้นในสัมมณะ
ว่า "ผมทั้งหลายไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา" นี้ใด และธรรม
ทั้งหลายมีสภะเป็นที่ ๕ อันเกิดขึ้นในสัมมณะว่า "บ่นทั้งหลาย ฯลฯ