การนิกหน่วงและอภิญญาณวลี วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 287
หน้าที่ 287 / 329

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เกี่ยวกับแนวคิดการนิกหน่วงและอภิญญาณวลีที่สามารถทำได้ในที่ต่าง ๆ ตามต้องการเมื่อถึงเวลา โดยมีการระบุถึงลักษณะการนิกหน่วง การออก และการป้องกันที่มีคุณสมบัติไม่ถูกรบกวน นอกจากนี้ยังอ้างถึงพระอมคามี สีลาวาตปัญญา และญาณจริงที่เกี่ยวข้องกับพระโสดาบันและพระสตกาทามี.

หัวข้อประเด็น

-นิกหน่วง
-ปรุมมานา
-อภิญญาณวลี
-การป้องกัน
-ญาณจริง

ข้อความต้นฉบับในหน้า

นิกหน่วงเอาปฐมานาได้ในที่ ๆ ต้องการ ตามที่ต้องการ เพียงเท่าที่ต้องการ ความซักซ้ำในการนิกหน่วงหมิไม่ เหตุนี้ จึงชื่อว่าวนวลี เข้าเป็นภูมิมาได้ในที่ ๆ ต้องการ ตามที่ต้องการ เพียงเวลาที่ต้องการ ความซักซ้ำในการเข้าหมิไม่ เหตุนี้ จึงชื่อว่าวนวลี ยัง (ปรุมมานา) ไว้ในที่ ๆ ต้องการ ตามที่ต้องการ เพียงเวลา ที่ต้องการ ความซักซ้ำในการยังหมิไม่ เหตุนี้ จึงชื่อ อภิญญาณวลี ออก (จากปรุมมานา) ได้ในที่ ๆ ต้องการ ตามที่ต้องการ เพียง เวลาที่ต้องการ ความซักซ้ำในการออกหมิไม่ เหตุนี้ จึงชื่อ วุฒานุวาสี ป้องกัน (ปรุมมานา) ได้ในที่ ๆ ต้องการ ตามที่ต้องการ เพียงเวลาที่ต้องการ ความซักซ้ำในการป้องกันหมิไม่ เหตุนี้ จึง ชื่อ ป้องกันวลี นิกหน่วง สดฺฯ ป้องกันฺฯ ทุติยามฺ ฯอโล เนวสัญฺฯ- สัญญาตนะไดในที่ ๆ ต้องการ ตามที่ต้องการ เพียงเวลาที่ต้องการ ความซักซ้ำในการนิกหน่วง ฯฯ ในการป้องกันหมิไม่ เหตุนี้ จึงชื่อ อาวัชนวส ฯฯ ป้องกันวลี". ก็และ นิคตแห่งข้อว่า "ข้อมูลจริง ๑๖" ในบทนี้นั้น เป็น นิคทอย่างสูงสุด คำว่าซำหรับพระอมคามี สีลาวาตปัญญา มีด้วย ญาณจริง ๑๔ หากมีว่ากว่า "ถ้าเช่นนั้น สำหรับพระสตกาทามี มีด้วยญาณจริง ๑๒ และสำหรับพระโสดาบัน มีด้วยญาณจริง ๑๐.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More