วิวัฒนาการแปล ภาค ๑ ตอน ๒ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 194
หน้าที่ 194 / 329

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงวิวัฒนาการของมรรคในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการนำวิถีมาใช้ในการทำกุศลให้เกิดผลทางใจและการพิจารณาในมรรคที่มีความสำคัญ การชี้ออกในพื้นที่ใกล้แห่งมรรคและวิธีการพิจารณาที่เหมาะสม เพื่อทำให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับมรรคในทางวิถี.

หัวข้อประเด็น

-วิวัฒนาการของมรรค
-สังฆบูรณกาย
-กุศลและอุปเทขา
-การพิจารณาในมรรค
-การนำวิถีมาใช้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคส- วิวัฒนาการแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 194 มรรค แม่บุญกาวิสานแห่งมรรคเหล่านี้จะเป็นโสมมสังกะต บ้าง อุปเทขาสดบ้าง (แต่) ในกาลแห่งอุปา เราถึงความเป็น สังฆบูรณกายแล้ว ก็เป็นโสมมสังฆรต ในมรรคทั้งหลายที่ผู้นำวิถีมา ทำกุศลาน ตติยาน ฉุตต- ถนา ในปัจจุบัน ให้เป็นบานแล้วทำให้เกิดขึ้น มานย่อมมองค์ ๔ องค์ ๑ และองค์ ๒ ตามลำดับแท้ ส่วนองค์มหามรรคี ในทุกมรรค โพชงฉัน์ ๖ ในมรรคที่ ๔ ความแปลกกัน (ในตอน) นี้ ย่อม มีทั้งโดยการกำหนดแห่งปทมาน ทั้งโดยการกำหนดแห่งวิสานา บุพการีมสานาแท่มแห่งมรรค (ที่ทำกุศลตติยุตตคต ให้เป็นบานเกิด ขึ้น) เหล่านั้น แล้ว ก็เป็นโสมมสรรครต ยก็เป็นอุปเทขายสานกาแสงคงคีม ม (แต่) วุฒนาคามีวิถีสานก เป็นอุปเทขาสรตเท่านั้น แมในมรรคที่ผู้นำเพ็ญวิสานาทำอุปมานทั้งหมดหลายให้เป็นบานแล้ว ทำให้เกิดขึ้น ก็เน้นนี้สิแล สมาชิกชี้ออกในที่ใกล้แห่งมรรคที่เกิดนี้ โดยออกจากผาม แล้ว พิจารณาส่งรอยอย่างใดอย่างหนึ่งดังนั้น ย่อมทำความทีมรรคัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More