วิชาภัทรแปลภาค 3 ตอน 2 - หน้าที่ 112 : หน้า 112/329

ประโยค - วิชาภัทรแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้าที่ 112 [อรรถาธิบายวิษณุวลปกิณกะ] [โอวาท] ในอุปิสตา ส ๑๐ นั้น ข้อว่า โอกาส ได้แก่ วิสณุวลก (แสงสว่างในวิสานา หรือแสงสว่างเกิดแต่วิสานา ?) ครั้นโอวาทนั้นเกิดขึ้นแล้ว พระโอวาทวรรคคิด (ต้น) ไปว่า "ก่อนแต่นี้ โอกาสเห็นปานนี้ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลยหนา เราเป็นผู้บริสุทธิ์ เป็นผู้บริสุทธิ์แล้ว เป็นแน่" ดังนี้แล้ว ถือเอาสิ่งที่มีไม่รุครเลย ว่าเป็นบรรได ไปเมื่อเธอเองสิ่งที่ไม่บรรไรว่าเป็นบรรได สิ่งที่มีใชผลว่าเป็นผลไปเลย วิบากวิธี ก็นับอันชะงัก ไป เธอก็ปล่อยบรรลุธรรมฐานของคนเสีย นั่งชมโอกาสอยู่นิ่งเอง ก็แค่อโศกนี้นั่น เกิดขึ้นแก้กิ้งกูลง ให้สว่างอยู่เพียงที่ (คู่) บัลลังก์เท่านั้น ลงรูปให้ว่าง (กว้างออกไป แต่) อยู่ภายใน้อง ลงรูปให้ว่าง (ออกไป) กระทั่งนอกร้อง ลงรูปให้ว่างไปทั่ววิหาร ลงรูปให้ว่างไปถึงกวาด (๑๐๐ เส้น)...ถึงถึงโยชน์...ถึงโยชน์... ถึง ๒ โยชน์...ถึง ๓ โยชน์ ฯลฯ ลงรูป (โอกาสเกิด) ทำให้มี แสงสว่างเป็นอันเดียวกันแต่พึ่งปฐพีบนพระหมู่โลกล้นอันอุ้นรู้ แต่ โอกาสได้เกิดขึ้นแล้วด้วยคำพระผู้พระภาคเจ้า ให้สว่างไปตลอดลมหิน