วิชาภิญญาแปลภาค ๓ ตอน ๒: ความดับและวิปัสสนา วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 136
หน้าที่ 136 / 329

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในวิชาภิญญาแปลภาค ๓ ตอน ๒ กล่าวถึงการเห็นความดับและการพิจารณาในด้านวิปัสสนา การศึกษาทำให้เห็นถึงความแตกต่างของสังขารและการไม่มีอัตตา เพื่อเพิ่มพูนความรู้ในด้านนี้ พระโบราณาจารย์หลายท่านได้ให้ความสำคัญกับการเห็นความสิ้นไปแห่งขันธ์ต่าง ๆ ซึ่งสะท้อนถึงความงามที่เป็นว่างเปล่า โดยชี้ให้เห็นว่าทุกสิ่งต้องมีการดับลง แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการพิจารณาอารมณ์ในทางจิตวิญญาณเพื่อเข้าถึงความจริงและการหลุดพ้นจากการยึดมั่นในตัวตน.

หัวข้อประเด็น

- ความดับและการเห็นแจ้ง
- การศึกษาวิปัสสนา
- ความคิดเกี่ยวกับขันธ์
- ความสำคัญของอารมณ์
- การพิจารณาในด้านจิตวิญญาณ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคฺ - วิชาภิญญาแปลภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ ๑๓๖ เอี้ยงไปในความดับนั่น (นึก) ลาดไปในความดับนั่น (นึก) เทไปในความดับนั่น คำว่า "อายลูกขุนวิปัสสนา" มีอธิบายว่า ความพิจารณานั้น ชื่อว่า ลักษณะวิปัสสนา (เห็นแจ้งในลักษณะนั้น) คำว่า "อารมณ์ญาณญาณ ปฏิสุขะ-พิจารณาด้วยแล้ว" คือรู้อารมณ์มีรูปเป็นต้น ที่เป็นอารมณ์แรกด้วยแล้ว คำว่า "รุกฺขุณ" อนุปสติ-ตามเห็นความดับด้วย" คือเห็นความดับแห่งอารมณ์ (แรก) นั้น แล้วตามเห็นความดับแห่งจิตดวงที่อธิบายว่า (แรก) นั้น เป็นอารมณ์ (ด้วย) คำว่า "สุขณโต จ อุปจาระ-ความปรากฏ โดยความงามเปล่า (มีขึ้น) ด้วย" คือเมื่อเธอตามเห็นความดับแห่ง สังขารนั้นอย่างน้อย ความปรากฏโดยความว่างเปล่า ว่า "สังขาร ทั้งหลายมันเองแตก ความแตกแห่งสังขารทั้งหลายมัน" เรียกว่าความ ตาย หามี (อัตตา) อะไร ฯ อื่น (จากขันธ์) ไม่ ดังนั้น ย่อมเจริญขึ้น เหตุนี้ พระโบราณาจารย์หลายท่านจึงกล่าวไว้ว่า บั้นนี้พึ่งหลายดับ สิ่งอื่นไม่มีเลย ความ แตกแห่งขันธ์ทั้งหลายเรียกว่ายาย พระ โยคาวาจู้ไม่ประมาท ย่อมเห็นความสิ้น ไปแห่งขันธ์ทั้งหลาย ดูดคนดูเจาะแก้ ด้วยเพชรโดยเผยกาย (คือโดยวิธีที่ถูก ต้อง ย่อมเห็นความสิ้นไปแห่งแก้วที่ถูก เจาะ) ฉะนั้น คำว่า "อธิญาณวิปัสสนา" มีอธิบายว่า ความพิจารณา (รู้) อารมณ์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More