วิฤทธิมรรคเปลกก ตอนจบ : หน้า 96/329

ประโยค- วิฤทธิมรรคเปลกก ค ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 96 นั่น (ในอธิษฐานก) ท่านจึงบอกไว้ในจิตดวงที่ ๑๐ เท่านั้นเกิด" พิจารณาดังก่อนมนี้ ชื่อว่า พิจารณาโดยลำดับ [ทิฏฐุอุปมานุโท-โดยพิกภู] ฯ ป ฯ ใน ๓ ข้อคือ ทิฏฐุอุปมานุโ-โดยพิกภู มานสมุทุมานุ- โท-โดยพิกฺขมานะ นิทฺฐิอริยาทานโ-โดยพิกฺขความยินดีไว้ได้ นี้ หมื่นสำหรับพิจารณาคณะอย่างไม่ จริงอยู่ รูป (ที่กล่าว) ในไหน หลังนี้ก็ต้องถือเอาในตอนนี้ดีดังนั้น เมื่อครูปและ อรูปนั้นไป ย่อมไม่เห็นสิ่งอื่นที่จะได้ชื่อว่าสัตว์ นอกเหนือไปจากรูป และอรูป ตั้งแต่ไม่เห็น (เป็น) สัตว์ไป สัตดลยานาเป็นอันอณอนได้ เมื่อพระโหตาวกกำหนดเอา (เป็น) สังวร ด้วยจิตที่ก่อนสัตดลยานาได้แล้ว ทุจิสังมิ เมื่อทุจิก็ไม่เกิดขึ้น เมื่อทุจิไม่เกิดขึ้น ทุจิสึกชื่อว่า ถูกเพิกไป เมื่อกำหนดถือเอา (เป็น) สังวร ด้วยจิตที่พิกภูแล้ว มานะย่อมไม่เกิดต่อ ไป ครั้งนั้นจะไม่เกิดขึ้น มานะก็ชื่อว่าสามก ถูกเพิกไป เมื่อกำหนดถือเอา (เป็น) สังวร ด้วยจิตที่พิกภูแล้ว ดั่งหายอมไม่เกิดขึ้น ครงนานะไม่เกิดขึ้น มานะก็ชื่อว่าสำก ถูกเพิกไป เมื่อกำหนดถือเอา (เป็น) สังวร ด้วยจิตที่พิกภูแล้ว ต้นหายอมไม่เกิดขึ้น เมื่อค้นหาไม่เกิดขึ้น ความยินดี ก็ชื่อว่าสำก ถูกเพิกไป เมื่อค้นหาไม่เกิดขึ้น คำยินดี ก็ชื่อว่าสำกคุณไว้ได้ แล เพียงนี้เป็นคำกล่าวว่าในวิสุทธิกถา * ยมกโต ขนิกโต ปุญฺญวิทโ ๓ นี้นะ โพธินายก็เป็นความถือกัน คืออิทธิพลแรกพิจารณา รูป แล้วต่อไปจิตพิจารณา ที่แปลกกันก็ถือ ยยมกโต พิจารณาเพียง ๒ ชั้น ขนิกโต พิจารณา ๔ ชั้น ปุญฺญวิทโ ชิร ปัจจฺจโยชน์ ๑๐ ชั้น เท่านั้นเอง