วิสุทธิมรรคเปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) : หน้า 74/329

ประโยค- วิสุทธิมรรคเปล ภาค 3 ตอน 2(ตอนจบ) - หน้าที่ 74 เพราะเป็นไปด้วยอานความเกิดขึ้นและความเสื่อมไป เพราะเปลี่ยนแปลงได้ เพราะเป็นของชั่วคราว และเพราะแข็งต่อความเที่ยง อึ่ง เหตุใดส่งมารั้งหลายที่เกิดขึ้นแล้วถึงความตั้งอยู่ ใน (ขณะ) ดังอยู่ ย่อมลำบากด้วยชรา ถึงชราแล้วก็จะแตกแน่แท้ เหตุนี้น่าสังขาร ทั้งหมดจึงชื่อว่าเป็นทุกข์ เพราะเบียดเบียนเนื่อง ๆ มานบด้วยนี้ เพราะลำบาก เพราะเป็นที่ตั้งแห่งทุกข์ และเพราะแต่งต่อความสุข อึ่ง เหตุใดความใช้บามาน (บังคับ) ได้ ย่อมไม่มีแก่ใคร ๆ ในฐานะนี้ คือว่า "ส่งร่างทั้งหมดเกิดขึ้นแล้ว จงอย่าถึงความตั้งอยู่เลย ที่คือความตั้งอยู่แล้วจงอย่าคิดอย่างชราลาย ที่ถึงชราแล้วก็จงอย่าแตกดับเลย" ดังนี้ มันว่าจากอาการใช้อานาจนั้นที่เดียว เหตุนัน ส่งร่างทั้งหมด จึงชื่อว่าเป็นทุกข์ เพราะเป็นของวางเปล่าเพราะว่าถ้าข้องมีได้ เพราะใช้อานาจไม่ได้ และเพราะแข็งต่อคติ [วิญญุตุคุตตคมโค] พระโอวาทวาร ครับยกนี้สุโครลักษณ์ในรูปที่กำหนด (ดังตอน) ร้อยปี ด้วยอานาแห่งอานทะและนิคทปะอย่างนี้แล้ว ต่อนนไปก็ขึ้นโดยอวัยวะผิดคงมะ * ทุกคูโต บทนี้ในฉบับสีเหลืองและฉบับพาม่าไม่มี ในมหาภูติว่ากว่าไว้ว่า ดูดูที่ การเถา-เพราะเหตุ 4 ประการ ทั้งไม่เที่ยง เป็นทุกข์และอนิจจาอย่างละ แต่ตรงนี้เป็น 5 เห็นได้ว่า บวกทุกคูโต นี้ก็แน่ เพราะไม่เข้าลักษณะเป็นคำเดียวกัน