วิสัยทัศน์ฉบับภาค ๑๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 105
หน้าที่ 105 / 329

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้ให้ความสำคัญเกี่ยวกับความเกิดขึ้นและความดับของรูปและเวทนาซึ่งมีปัจจัยที่มีผลต่อการกำเนิดของมัน เมื่อเห็นความเกิดขึ้นแห่งรูปและเวทนา ก็จะเห็นลักษณะของความเป็นไปเหล่านั้น ซึ่งตระหนักถึงการดับของปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำรงอยู่ นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงอวิชชา ตัณหา กรรม และอาหารที่มีอิทธิพลต่อเวทนาภายในคน โดยตรงหรืออ้อมผ่านการเกิดขึ้นของเหล่านี้ ที่ทำให้ตีความไปสู่การปฏิบัติในทางพระพุทธศาสนาและการเรียนรู้เกี่ยวกับชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ความเกิดขึ้นของรูป
-ความเกิดขึ้นของเวทนา
-ปัจจัยที่ส่งผลต่อรูปและเวทนา
-วิปริมาณและความเสื่อม
-อวิชชาและตัณหา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค- วิสัยทัศน์ฉบับภาค ๑๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 105 เกิดขึ้นแห่งปัจจัยว่า "ความเกิดขึ้นแห่งรูปเองมีเพราะความเกิดขึ้นแห่งอวิชชา" ย่อมเห็นความเกิดขึ้นแห่งปัจจัยว่าเป็นราะอรรถคือความเกิดขึ้น แห่งปัจจัยว่า "ความเกิดแห่งรูปล้วนมีเพราะความเกิดขึ้นแห่งตัณหา... เพราะความเกิดขึ้นแห่งกรรม...เพราะความเกิดขึ้นแห่งอาหาร" แม่เห็นนิพพุตคล้ายคลับคลาย (ลักษณะที่เกิดขึ้นแห่งรูป) ก็ชื่อว่า เห็นความเกิดขึ้นแห่งรูปขึ้น เมื่อเห็นความเกิดขึ้นแห่งรูปขึ้น ก็ชื่อว่า เห็นลักษณะ นี้ กิฬุย่อมเห็นความเกิดขึ้นแห่งรูปลั้นด้วยอรรถคือ ความดับแห่งปัจจัยว่า "ความดับแห่งรูป ownมี เพราะความดับแห่งตนหา... เพราะความดับแห่งกรรม...เพราะความดับแห่งอาหาร" แม่เห็นวิปริมาณคล้ายคลึง (ลักษณะที่ไปแห่งรูป) ก็ชื่อว่า เห็นความเสื่อมแห่งรูปขึ้น เมื่อเห็นความเสื่อมแห่งรูปขึ้น ก็ชื่อว่า เห็นลักษณะ นี้ นี่เดียวกันนั้น กิฬุย่อมเห็นความเกิดขึ้นแห่งเวทนานั้น โดยอรรถคือความเกิดขึ้นแห่งปัจจัยว่า "ความเกิดขึ้นแห่งเวทนาอ่อนมี เพราะความเกิดขึ้นแห่งอวิชชา" ย่อมเห็นความเกิดขึ้นแห่งเวทนาขึ้น โดยอรรถ คือ ความเกิดขึ้นแห่งปัจจัยว่า "ความเกิดขึ้นแห่งเวทนา ย่อมมี เพราะความเกิดขึ้นแห่งตัณหา... เพราะความเกิดขึ้นแห่งกรรม ...เพราะความเกิดขึ้นแห่งผัสสะ" แม้เห็นนิพพัตคล้ายคลาย(แห่งเวทนา) ก็ชื่อว่า เห็นความเกิดขึ้นแห่งเวทนาขึ้น เมื่อเห็นความเกิดขึ้นแห่งเวทนา นั้น ก็ชื่อว่า เห็นลักษณะ นี้ ฯ กิฬุย่อมเห็น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More