ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิฑูรย์ธรรมหรือ 3 (ตอนจบ) - หน้้าที่ 46
วิญญาณทั้งที่เป็นอดีตอาณาคตและปัจจุบันไม่เที่ยง ฯลฯ" ชื่อสมุ
สนญาณ ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขปเข้าสว่า "จักษุ ฯลฯ
รามณะ ฯลฯ
รวมถึงเป็นอดีตอาณาคตและปัจจุบันไม่เที่ยง ฯลฯ" ชื่อสมุ
สนญาณ ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขปเข้าสว่า "รูปที่เป็น
อดีตอาณาคตและปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง เป็นของที่เปลี่ยนปรุงแต่งขึ้น
อัคคีเหตุเกิดฉัน มีความสิ้นไปเป็นธรรมดา มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
มีความคลายไปเป็นธรรมดา มีความดับไปเป็นธรรมดา" ดังนี้ชื่อสมุ
สนญาณ ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขปเข้าสว่า "เวทน ฯลฯ
วิญญาณทั้งที่เป็นอดีตอาณาคตและปัจจุบันเป็นของไม่เที่ยง ฯลฯ มีความ
ดับไปเป็นธรรมดา" ชื่อว่าทั้งสมุ
สนญาณ ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขปเข้าสว่า "ชρα ฯลฯ
มรรณะมีเพราะปัจจัยอัตถิ เมื่ออัตถิไม่มี ชรามรณะก็ไม่มี" ชื่อสมุ
สนญาณ ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขปเข้ว่า "ชรามณะ
มีเพราะปัจจัยอัตถิ เมื่ออัตถิไม่มี ชรามรณะก็ไม่มี แต่ในกลอดคิดแม
ในกลอดแนค" ชื่อสมุญาณ ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขปเข้ว่า "ชรามณะ
มีเพราะปัจจัยอัตถิ เมื่ออัตถิไม่มี ชรามรณะก็ไม่มี แต่ในกลอดคิดแม
ในกลอดแนค" ชื่อสมุญาณ ปัญญาในอันกำหนด (โดย) สังเขปเข้ว่า "ชรามณะ
มีเพราะปัจจัยอัตถิ เมื่ออัตถิไม่มี ชรามรณะก็ไม่มี แต่ในกลอดคิดแม
ในกลอดแนค"