วิญญาณกรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า 119 : หน้า 119/329

ประโยค - วิญญาณกรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า 119 [ปิฎกาทะ] ข้อว่า ปิฎกาทะ ได้แก่วิริยะ ด้วยว่า วิริยะที่สัมปุฏกับวิสาณา นั่นเอง เป็นวิริยะที่ได้ประคองไว้เองดีไม่อดนานไม่งดนัก ย่อม เกิดขึ้นแก่พระโอปปานนั้น [อุปัฏฐาน] ข้อว่า อุปัฏฐาน ได้แก่สติ ด้วยว่า สติอันสัมปุฏกับวิสาณา นั่นแหละ ที่เข้าไปตั้งอย่างดี ตั้งอย่างมั่นคง เป็นหลักไม่หวั่นไหว เช่นกับบุญขาวหลง ย่อมเกิดขึ้นแก่พระ โอปปานนั้น เธอคำนึงถึงหน่วย กำหนดในใจการาณฺฑูรยะได ฯ ฐานะนั้น ๆ ก็แผ่นไหลเข้าไป ปรากฏแก่เธอด้วยสตฺติ จุดปรโลกปรากฏแก่ท่านผู้มีพิจารุณธนั้น [อุขกาบ] ข้อว่า อุขกาบา หมายเอาวิติปสนุกบาล (อุขกาบาในวิปสนาจิต) และอาวุโสนอุขกาบา (อุขกาบาในวจนะจิต) ด้วย ว่าว่า ในสมัยนั่น ทั้งวิปสนุบาอันเป็นความเป็นกลาง (คือวางเฉย) ในสงบทั้งปวง อย่างมีกำลังเกิดขึ้น ทั้งอาวุโสนอันในในวิการก็ติดขึ้นแก่พระโอปปาน นั้น อึ่งอุขกาบาเมื่พระโอปปานอาจมาถึงจงสรุจฺฉองพระอิทธิ์ที่ปล่อยไปแล้ว ดังหอก อันร้อนที่ปากลงไปหน่อยนะ