ประโยคสัญ - วิชญธรรมภาค ๓ ตอน ๒ : หน้า 184/329

Here is the transcribed text from the image: ประโยคสัญ - วิชญธรรมภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 184 ถ้าจากฐานะมีขึ้นโดยความเป็นทุกข์ไซร้ ชนทั้ง ๓ นี้ ก็เป็นผู้มากด้วยสติปัญญา ได้สมาธิฤทธิ์ สุภัทรพิธีอัปปสนิทวิมุติ ย่อมเป็นกายสังกัปในทุกสถาน แต่ว่าในชนเหล่านั้น ผู้ได้สมบูรณ์สมบูรณ์เป็นบาทผู้ยอมอ่อนอุปจาควรมนตรี ณอรผล ที่จึงรู้ฐานะโดยความเป็นอนันตา มีขึ้นแก่นั้ง ๓ นั่น นั้น รวมทั้ง ๓ ก็เป็นผู้มากด้วยวาท (คือความรู้) ได้ปัญญานุกรม ฯลฯ ล หลุดพ้นด้วยสุภณณฑวิมุติ ย่อมเป็น ผมมนุษย์ในขะแห่งบรมสุข เป็นภาวิมิเตอร์ใน๖ สถาน เป็นปัญญามิติในอรผล และ [อุปมหาแห่งฐานามีวิริสะนา ๑ ๒] บัดนี้ พึงทราบอุปมา ๒ ข้อ เพื่อความชัดแจ้งแห่งฐานามีวิศาลนี พร้อมทั้งอุปก่อน (มีกฏฏปฐวฐานาเป็นต้น) และ ญาณหลัง (มีโค้ดญาณบเป็นต้น) นี้เป็นอุปทาน (หัวข้อเรื่อง) แห่ง อุปมาทั้งหลายนี้ คือ ค้างคาว และงูเห่า เรือ โค ยักษ์ ทารก ควานพิษ ความพิษ ความระาย หนาว ร้อน ความมิดี และเป็น ๑๒ ทั้งยี่สิบ อุปมาเหล่านี้ ท่านกล่าวไว้ (ในวิสุทธิกา) ว่า "ตั้งอยู่ในญาณใด ญาณหนึ่ง ตั้งแต่ยกฏฏปฐวฐานามา จะนามา (กล่าว) ก็ควร แต่ เมื่อบรรมา (กล่าว) ในที่นี้ ญาณทั้งปวง แต่กฏฏปฐวฐานามา ถึง ผลญาณ ย่อมเป็นอัปปราณุ (แจ้งชัดหมด) เพราะฉะนั้น จึงควร