วิสุทธิมรรคแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) : หน้า 193/329

ประโยคสง - วิสุทธิมรรคแปลภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 193 [สังขารบถปัญญา กำหนดความเป็นปฏิรูปแห่งพระโพธิ์ คังค กล่าวนี้แล้ว ยังกำหนดความแปลกกันแห่งโพธิ์ คงความแปลกกัน แห่งองค์สัมมะ ความแปลกกันแห่งองค์คัมภีร์ ความแปลกกันแห่ง ปฏิรูปา ความแปลกกันแห่งวิญญาณ แม้แต่ธรรมรรดาใดต่อไปอีกด้วย แต่พระธาตุหลากกล่าวว่า "ปากมณี (คือองค์ที่เป็นบถ แห่งฐานความมีวิสุทธิน อันดำเนินไปใกล้ต่อรมร) กำหนดความ แปลกแห่งโพธิ์ คังองค์สัมมะ และองค์ธรรมาน" ลงเหล่า กล่าวว่า "บันทีที่เป็นอารมณ์แห่งวิสุทธิมรรค (ความแปลกนั้น)" ลงเหล่ากล่าวว่า "อัตภาสัยของบุคคล (ผู้บำเพ็ญวิสุทธิแน)" ในท่าขอพระธาตุทั้ง 3 เหล่านั้น ก็พึงทราบว่า ฐานความมี- วิสุทธินอันเป็นบุปผาคันั้น กำหนด (ความแปลกนั้น) ทั้งนั้น (ต่อไป) นี้ เป็นอนุุปปัพกา (ว่าตามลำดับ) ในการกำหนดความ แปลกแห่งโพธิ์ คังนี้เป็นต้นนั้น ว่าโดยการกำหนดแห่งวิสุทธิมรรค มรรถเกิดขึ้นแก่พรสุทธิปิสก ดีดี มรรถกีได้ทำมาให้เป็นบาศกีอันแก่พระสมณิตลี (ผู้ได้ สมาบัติ) ดีดี มรรถที่ท่านบำเพ็ญวิสุทธิปฏิบัติธรรมให้เป็นบบาทแล้ว พิจารณาปิกาลสงกร (คือสังสารอื่น ๆ นอกจากตัวมานที่เป็นบาท) ให้เกิดขึ้นดีดี ก็เป็นปฐมานิก (มีปฐมานา) อยู่แม่นแล้ว โพธิ์คังค กีมิ (ครบ) 7 องค์ มรรก (คอป) 8 องค์ มาน (ครบ) 5 ในทุก * ความแปลกกันอย่างไรมัอธิบายต่อไป