ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิชาธรรมรงแปล ภาค 3 (ตอนจบ) - หน้าที่ 9
หลาย รูป ทั้งมันนั้น (รวม) ๒๑ เป็นรูปปัจจุบัน เวลากำเนิดขึ้น
พร้อมกับโลภิจิต ๘๙ เป็นเวลากำเนิด สัญญาณอันสัมพันธ์กับโลภิจิต
นั้นเป็นสัญญาณ นอกจากนี้... เป็นสัญญาณขึ้น วิญญาณ...เป็น
วิญญาณขึ้น รูปขึ้นเป็นรูป อรูปขึ้นเป็นนาม ดังนี้แล้ว
พระโคอาวรผู้หนึ่ง กำหนดนามรูปทางขึ้น ๕ โดยกล่าวดังล่า
มานี้
[กำหนดนามรูปโดยสังเขป]
พระโคอาวรอีกรูปหนึ่ง กำหนดอายุนปัดมานี้โดยย่อน่อ
ที่เดียวว่า "รูปทุกอย่าง รูปนี้ทั้งสิ้น คืมาหากุ ๔ และรูปอายุมากฏ๔
ด้วย (เป็นรูป) ดังนี้แล้ว กำหนดเอามายตนและส่วนหนึ่งแห่ง
ธรรมยตนะ ว่าเป็นนาม โดยย่อเช่นเดียวกันแล้ว กำหนดนามรูป
ลงโดยสังเขปว่า "นามนี้ด้วย รูปนี้ด้วยกล่าวล่วงมา แล้วเรียกว่านามรูป"
[การกำหนดรูปเป็นอายุมตผู้นำการกำหนดนาม]
ก็ถ้าเมื่อพระโคอาวรนั้นกำหนนรูปโดยมุ่งนั้น ๆ แล้วกำหนด
อรูป (คือ นาม) ไป อรูปยังไม่ปรากฏ เพราะเป็นธรรมละเอียดยิ่ง
เธออีกอย่างหนึ่งกล่าวคือ พึงลูกำทำในกำหนดแยกและดูรูปนั่น
๑. อภิญญามฏลุตกุ ๑๓
๒. สมมูลัพพุพ มนสิกรรมพุพุ ปรคิเทศพุพุ วาทีรูปเปนพุพุ เรามักแปลคลุมเหมือน ๆ กันว่า
กำหนด แต่ในที่มีมาหฤกษิตแปลให้เห็นต่างกันได้ว่า สมมูลัพพุพุ คือสอบสวนดูโดยลักษณะ
เป็นต้นโดยถูกต้อง มนสิกรรมพุพุ คือตั้งจิตไว้ยานั่น ปรคิเทศพุพุ คือกำหนดคิดด้วยปัญญาอิอ
เอา วาจุปุพพุพุ คือ ชี้จากได้เป็นอย่าง ๆ ไม่จะไปบาบเกี่ยวกัน