หลักการของประชาธิปไตยและเผด็จการ : หน้า 31/373

(3) หลักความเสมอภาค ซึ่งเป็นความเสมอภาคในทางการเมืองและกฎหมาย โดย ทางการเมืองนั้นทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกันในการออกเสียงเลือกตั้ง ในทางกฎหมายนั้นจะมี การคุ้มครองประชาชนทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน (4) หลักความยินยอม หมายถึง การที่ประชาชนยินยอมให้ผู้แทนที่ตนได้ลงคะแนน เลือกเข้าไปทำหน้าที่บัญญัติกฎหมายและบริหารประเทศ แต่ถ้าผู้แทนนั้นๆ ไม่ดำเนินการตาม เจตนารมณ์ของประชาชน ประชาชนก็มีสิทธิ์ถอดถอนและสับเปลี่ยนรัฐบาลได้ (5) หลักเสียงข้างมาก โดยอุดมคติแล้วในการตัดสินปัญหาใดๆ ระบอบนี้ต้องการ สร้างความเห็นพ้องต้องกัน แต่ในทางปฏิบัติการอาศัยเสียงเป็นเอกฉันท์อาจทำไม่ได้ ระบอบนี้ จึงยอมรับความเห็นของเสียงข้างมากเป็นแนวทางในการตัดสินใจ (6) หลักการปกครองโดยยึดกฎหมาย กล่าวคือ มีการวางหลักและกฎเกณฑ์ต่างๆใน รูปของตัวบทกฎหมายไว้เป็นที่แน่นอน เพื่อใช้เป็นหลักในการบริหารประเทศ ระบอบเผด็จการ แนวคิดแบบเผด็จการมีลักษณะตรงข้ามกับประชาธิปไตย เช่น ไม่ศรัทธาและเชื่อมั่นใน สติปัญญา เหตุผลและความสามารถของมนุษย์ในการแก้ปัญหาของตนเอง ไม่ยอมรับเรื่อง สิทธิเสรีภาพและความเท่าเทียมกันของมนุษย์ เชื่อว่าอำนาจในการปกครองเป็นเรื่องของผู้ ปกครอง ประชาชนทั่วไปมีหน้าที่ปฏิบัติตามเท่านั้น ปรัชญาเผด็จการถือว่า อำนาจคือธรรม หลักการของระบอบเผด็จการ (1) จำกัดสิทธิเสรีภาพของประชาชน รวมอำนาจไว้ในมือของตนคนเดียวหรือคณะเดียว ยึดหลัก “ผู้นำนิยม” (3) ใช้ระบบป้องกันและควบคุมสังคมอย่างเข้มงวดกวดขัน (4) กำหนดให้มีศูนย์อำนาจในการปกครองเพียงองค์กรเดียวคือรวมอำนาจทั้ง นิติบัญญัติ บริหารและตุลาการไว้กับอำนาจบริหาร (5) ใช้อำนาจรุนแรงในการขจัดปัญหาความขัดแย้งต่าง ๆ ในกรณีที่มีกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด ไม่เห็นด้วยกับกลุ่มที่ครองอำนาจอยู่กลุ่มเหล่านั้นก็จะต้องถูกกวาดล้างอย่างเด็ดขาดและรุนแรง 20 DOU สรรพ ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก