ความหมายของชื่อและคำศัพท์ในพระไตรปิฎก:GB ความรู้ทั่วไปทางพระพุทธศาสนา

ความหมายของชื่อและคำศัพท์ในพระไตรปิฎก GB 406 สรรพศาสตร์ในพระไตรปิฏก หน้า 266

หน้าที่ 266 / 373

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้มีการอธิบายความหมายของคำศัพท์ต่างๆ ที่ถูกกล่าวถึงในพระไตรปิฎก เช่น จอมปลวกหมายถึงร่างกายที่ไม่เที่ยง, พราหมณ์เป็นชื่อของตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า, สุเมธคือภิกษุผู้เป็นเสขะ โดยแต่ละคำมีความหมายที่สัมพันธ์กับการศึกษาธรรมและการทำงานในชีวิตประจำวัน ทุกคำให้ความรู้และมุมมองที่ลึกซึ้งต่อหลักธรรม Teachings ของพระพุทธเจ้า DMC.TV

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของคำในพระไตรปิฎก
-การพิจารณาความจริง
-หลักธรรมทางพุทธศาสตร์
-การเรียนรู้จากคำสอนในพระไตรปิฎก
-ความสัมพันธ์ของการงานและการทำสมาธิ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

1. อะไรหนอ ชื่อว่า จอมปลวก 2. อย่างไร ชื่อว่า การพ่นควันในเวลากลางคืน 3. อย่างไร ชื่อว่า การลุกโพลงในเวลากลางวัน 4. ใคร ชื่อว่า พราหมณ์ 5. ใคร ชื่อว่า สุเมธ 6. อะไร ชื่อว่า ศัสตรา 7. อย่างไร ชื่อว่า การขุด 8. อะไร ชื่อว่า ลิ่มสลัก 9. อะไร ชื่อว่า อึ่ง 10. อะไร ชื่อว่า ทางสองแพร่ง 11. อะไร ชื่อว่า หม้อกรองน้ำด่าง 12. อะไร ชื่อว่า เต่า 13. อะไร ชื่อว่า เขียงหั่นเนื้อ 14. อะไร ชื่อว่า ชิ้นเนื้อ 15. อะไร ชื่อว่า นาค พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า 1. คำว่า จอมปลวก เป็นชื่อของ “ร่างกาย” นี้ ซึ่งไม่เที่ยง จะต้องแตกสลาย และ กระจัดกระจายไปเป็นธรรมดา 2. การพ่นควันในเวลากลางคืน คือ “การที่บุคคลทำการงานในเวลากลางวัน แล้วตรึกตรอง ถึงในเวลากลางคืน” หมายถึง การคิดวิตกกังวลใจเรื่องงานต่าง ๆ 3. การลุกโพลงในเวลากลางวัน คือ “การที่บุคคลตรึกตรองถึงบ่อยๆ ในเวลากลางคืน แล้วประกอบการงานในเวลากลางวันด้วยกายและวาจา” 4. คำว่า พราหมณ์ เป็นชื่อของ “ตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า” 5. คำว่า สุเมธ เป็นชื่อของ “ภิกษุผู้เป็นเสขะ หรือ ภิกษุที่ยังไม่เป็นพระอรหันต์” บทที่ 9 ว า ท ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก DOU 255

ความหมายของชื่อและคำศัพท์ในพระไตรปิฎก : หน้า 266/373

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง