คำสอนและการอุปสมบทในพระพุทธศาสนา : หน้า 270/373

ปรารถนาว่า ด้วยพรหมจรรย์นี้ เราจักเป็นเทวดาหรือเทพเจ้าตนใดคนหนึ่ง” “การถูกเกลียวน้ำวนดูดไว้” เป็นชื่อของ “กามคุณ 5” คือ รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส “ความเน่าภายใน” คือ “ภิกษุบางรูปในธรรมวินัยนี้เป็นคนทุศีล ไม่ใช่สมณะแต่ปฏิญาณ ว่าเป็นสมณะ เน่าภายใน ชุ่มด้วยราคะเป็นเหมือนหยากเยื่อ” ในขณะนั้น นายนันทโคบาลยืนอยู่ไม่ไกลจากพระผู้มีพระภาค เขาได้กราบทูลว่า “ข้า- พระองค์จักไม่เข้ามาใกล้ฝั่งนี้ จักไม่เข้าไปใกล้ฝั่งโน้น จักไม่จมในท่ามกลาง จักไม่เกยตื้น จักไม่ ถูกมนุษย์จับไว้ จักไม่ถูกอมนุษย์เข้าสิง จักไม่ถูกเกลียวน้ำวนดูดไว้ จักไม่เป็นผู้เน่าภายใน ข้า พระองค์จึงได้บรรพชาอุปสมบทในสำนักของพระผู้มีพระภาค พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “นันทะ ถ้าอย่างนั้น เธอจงมอบโคให้เจ้าของเขาเถิด” เมื่อนายนันทโคบาลมอบโคให้แก่เจ้าของแล้วเขาก็ได้บรรพชาอุปสมบทในสำนักของ พระผู้มีพระภาค ต่อมาไม่นานท่านก็ได้บรรลุเป็นพระอรหันต์องค์หนึ่งในพระพุทธศาสนา ตัวอย่างนี้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงใช้ขอนไม้เป็นสื่อในการสอนธรรม ทำให้ภิกษุทั้ง หลายตรองตามธรรมที่พระองค์สอนได้ชัดเจน เห็นภาพอย่างแจ่มชัด แม้แต่คนเลี้ยงโคซึ่งปกติ มีความรู้น้อยยังเข้าใจธรรมะที่ลึกซึ้งได้สามารถสรุปใจความสำคัญของธรรมะที่พระพุทธองค์สอน ได้ เพราะการสอนโดยใช้สื่อเปรียบเทียบของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง 2. ใช้ “น้ำล้างพระบาท” เป็นสื่อการแสดงธรรม สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระเวฬุวัน ในเวลาเย็น พระผู้มีพระภาคได้ เสด็จเข้าไปหาพระราหุล เมื่อพระราหุลเห็นพระผู้มีพระภาคเสด็จมาแต่ไกล จึงปูลาดอาสนะ ละตั้งน้ำสำหรับล้างพระบาทไว้ พระพุทธองค์ประทับนั่งบนพุทธอาสน์แล้วทรงล้างพระบาท พระผู้มีพระภาคทรงเหลือน้ำหน่อยหนึ่งไว้ในภาชนะน้ำแล้วรับสั่งเรียกพระราหุลมา ตรัสว่า “ราหุล เธอเห็นน้ำที่เหลืออยู่หน่อยหนึ่งในภาชนะนี้ไหม” ร. (พระราหุล) “เห็น พระพุทธเจ้าข้า” ภ. (พระผู้มีพระภาค) “ราหุล ความเป็นสมณะของบุคคลที่กล่าวเท็จทั้งที่รู้ ก็มีอยู่ หน่อยหนึ่งเหมือนน้ำนี้” จากนั้น พระผู้มีพระภาคทรงเทน้ำที่เหลือหน่อยหนึ่งทิ้ง แล้วตรัสกับ ท่านพระราหุลว่า “ราหุล เธอเห็นน้ำหน่อยหนึ่งที่เราเททิ้งไหม” 1 * ปฐมทารุกขันโธปมสูตร, สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค, มจร. เล่ม 18 ข้อ 241 หน้า 242-245. บทที่ 9 ว า ท ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก DOU 259