ความสำคัญของศรัทธาและทรัพย์ในบุญกิริยาวัตถุ GB 406 สรรพศาสตร์ในพระไตรปิฏก หน้า 215
หน้าที่ 215 / 373

สรุปเนื้อหา

การบำเพ็ญบุญทั้งทาน ศีล ภาวนานั้นขึ้นอยู่กับศรัทธาซึ่งเป็นแรงจูงใจในการสร้างบุญ โภคทรัพย์และอริยทรัพย์มีความสำคัญแตกต่างกัน ซึ่งคนจนมักจะเข้าใจถึงความสำคัญของทรัพย์มากกว่าคนรวยเพราะประสบปัญหาขาดแคลนอาหาร สหประชาชาติชี้ให้เห็นถึงการอดอยากที่มีผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อชีวิตมนุษย์และการกระทำที่ผิดศีลผิดธรรมของคนที่ยากจนเพื่อการอยู่รอด โดยที่คนรวยมีโอกาสในการสร้างบุญได้มากขึ้นโดยไม่ต้องกังวลถึงปัจจัยพื้นฐาน.

หัวข้อประเด็น

-ศรัทธาในการบำเพ็ญบุญ
-ความสำคัญของทรัพย์
-โภคทรัพย์และอริยทรัพย์
-การทำบุญและความยากจน
-ผลกระทบของการขาดอาหารต่อชีวิตมนุษย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การที่ใครสักคนหนึ่งจะบำเพ็ญบุญทั้งทาน ศีล ภาวนานั้นเขาจะต้องมีศรัทธาก่อน หาก ไม่มีศรัทธาก็ไม่มีแรงจูงใจที่เขาจะสร้างบุญใดๆ ดังนั้นบุญกิริยาวัตถุ 3 จึงเริ่มต้นด้วย “ศรัทธา” เหมือนกันเพียงแต่ไม่ได้กล่าวถึงเท่านั้นเอง ส่วน “ศีล” ในอริยทรัพย์ก็มีตรงกับ “ศีล” ใน บุญกิริยาวัตถุ สำหรับ “จาคะ” ในอริยทรัพย์หรือที่เราคุ้นกับคำว่า “บริจาค” ซึ่งก็คือ “ทาน” ในบุญกิริยาวัตถุนั่นเอง ส่วน “ปัญญา” นั้นนักศึกษาบางท่านอาจจะสงสัยว่าเชื่อมโยงกับภาวนาได้ อย่างไร ก่อนอื่นขอทบทวนความหมายของคำว่าปัญญาก่อนว่า ปัญญาในที่นี้มุ่งถึง ปัญญาใน การชำแรกกิเลสให้ถึงความสิ้นทุกข์ ซึ่งจะเกิดขึ้นได้ด้วยการ “เจริญสมาธิภาวนา” เท่านั้น 8.2.4 ความสำคัญของทรัพย์ เนื่องจากทรัพย์มี 2 ประเภท คือ โภคทรัพย์ และ อริยทรัพย์ ซึ่งความสำคัญของทรัพย์ ทั้ง 2 ประเภทนี้มีความแตกต่างกัน จึงอธิบายแยกออกเป็น 2 ประเด็นดังนี้ 1.) ความสำคัญของโภคทรัพย์ ชาวโลกโดยทั่วไปเข้าใจกันดีว่า โภคทรัพย์นั้นมีความสำคัญอย่างไร แต่คนที่มีทรัพย์ มากอาจจะไม่ค่อยเห็นความสำคัญของทรัพย์เท่าที่ควร จึงมักใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย กินทิ้งกิน ขว้าง ส่วนคนจน คนที่ไม่ค่อยมีทรัพย์ คนที่อดๆ อยากๆ จะซาบซึ้งถึงความสำคัญของทรัพย์ มากเป็นพิเศษ จากข้อมูลของสหประชาชาติพบว่า มีประชากรโลกประมาณ 850 ล้านคนที่ได้ รับสารอาหารไม่เพียงพอ เด็กอายุต่ำกว่า 5 ขวบเสียชีวิตปีละประมาณ 10 ล้านคน ในจำนวนนี้ ประมาณ 5 ล้านคนเสียชีวิตเพราะขาดสารอาหาร” นี้คือผลพวงของการไม่มีทรัพย์ นอกจากนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ในอิณสูตรว่า การเป็นคนจนนั้นเป็นทุกข์ เพราะเมื่อยากจนก็ต้อง กู้ยืมเงินของคนอื่น การกู้ยืมนี้ก็เป็นทุกข์... และที่สำคัญความจนยังเป็นแรงกดดันให้ทำอกุศลธรรมต่าง ๆ อีกด้วย กล่าวคือ เมื่อ ไม่มีจะกินก็ต้องดิ้นรนหาทรัพย์ หาอาหารมาเพื่อยังชีพ จึงเป็นไปได้ที่จะมีโอกาสทำผิดศีลผิด ธรรม เพื่อรักษาชีวิตให้อยู่รอดไปก่อน คนที่มีฐานะยากจนโอกาสที่จะสร้างบุญสร้างบารมีก็อาจทำได้ไม่เต็มที่ เมื่อท้องยังหิว อยู่ จึงไม่ค่อยคิดถึงการให้ทาน รักษาศีล และนั่งสมาธิ เพราะแม้แต่ข้าวสารกรอกหม้อวันนี้ยัง ไม่มีเลย ส่วนคนรวยนั้นมีทรัพย์มาก หากมีศรัทธาก็มีโอกาสมากกว่าที่จะให้ทานก็ทำได้เต็มที่ รักษาศีลก็สะดวก นั่งสมาธิก็สบาย ไม่ต้องกังวลเรื่องปัจจัย 4 อันเป็นสิ่งพื้นฐานแห่งการยังชีพ www.the-thainews.com(2549), “วันอาหารโลก 2549. [ออนไลน์] อิณสูตร, อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต, มก. เล่ม 36 ข้อ 316 หน้า 664. 204 DOU สรรพ ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More