ข้อความต้นฉบับในหน้า
วัดวาอารามในสมัยพุทธกาล
วัดวาอารามในสมัยพุทธกาลมีจำนวนมากในที่นี้จะยกตัวอย่างวัดวาอารามจำนวน 10
แห่งที่ปรากฏชื่ออยู่บ่อยครั้งในพระไตรปิฎกดังนี้
ลำาดับ วัด/อาราม/วิหาร
เมือง
ผู้สร้าง/ผู้ถวาย
1
วัดเวฬุวัน
เมืองราชคฤห์
พระเจ้าพิมพิสาร
2
วัดพระเชตวัน
สาวัตถี
อนาถบิณฑิกเศรษฐี
3
วัดบุพพาราม
สาวัตถี
มหาอุบาสิกาวิสาขา
4
นิโครธาราม
กบิลพัสดุ์
เจ้าศากยะ
5
วัดโฆสิตาราม
โกสัมพี
โฆสิตเศรษฐี
6
กุกกุฏาราม
โกสัมพี
กุกกุฏเศรษฐี
7
ปาวาริกัมพวัน
โกสัมพี
ปาวาริกเศรษฐี
8
ชีวกัมพวัน
เมืองราชคฤห์
ชีวกโกมารภัจจ์
9
อัมพาฏกวัน มัจฉิกาสัณฑนคร
จิตตคฤหบดี
10
สวนอัมพวัน
เมืองเวสาลี
นางอัมพปาลี
จากที่กล่าวถึงการบริหารเศรษฐกิจของพระเจ้ามหาวิชิตราช และการบริหาร
เศรษฐกิจของเมืองและแคว้นต่าง ๆ ในสมัยพุทธกาลจะเห็นว่า มีการปฏิบัติตามหลักการทั้ง 2
ประการ คือ ส่งเสริมประชาชนให้มีความเข้าใจเรื่องบุญและสั่งสมบุญมากๆ และส่งเสริมประชาชน
ให้ขวนขวายสร้างฐานะด้วยหลักหัวใจเศรษฐี
8.5 เปรียบเทียบเศรษฐศาสตร์ทางโลกกับทางธรรม
การเปรียบเทียบนั้น จะเปรียบเทียบทั้งเศรษฐศาสตร์ระดับจุลภาคและระดับมหภาค
โดยระดับจุลภาคมี 2 ประเด็น คือ อุปนิสัยการให้ทานของมหาเศรษฐียุคปัจจุบัน และ อริยทรัพย์
กลยุทธ์สร้างความสุขในทุกยุคสมัย ส่วนเศรษฐศาสตร์ระดับมหภาคมี 2 ประเด็นเช่นกัน คือ
ระบบเศรษฐกิจทางโลกกับทางธรรม และวิกฤตการณ์อาหารและพลังงานโลก
220 DOU สรรพ ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก