โทษการกล่าววาจาทุพภาษิต : หน้า 255/373

9.4 โทษการกล่าววาจาทุพภาษิต การกล่าววาจาทุพภาษิตนั้นเป็นกรรมที่ทำได้ง่ายและมีโทษมากเหตุที่กล่าวว่าทำได้ง่าย เพราะไม่ต้องเตรียมอุปกรณ์อะไรมาก เพียงเปล่งเสียงออกจากปากที่มีอยู่แล้วเท่านั้น ด้วย เหตุ ที่เป็นกรรมที่ทำง่ายนี้เองจึงมีคนทำผิดพลาดในเรื่องวาจากันมาก แม้แต่พระโพธิสัตว์ก็ เช่นกัน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงอกุศลกรรมหลักๆ ในอดีตของพระองค์ไว้ 13 ข้อ ในจำนวนนี้มีวจี กรรมอยู่ถึง 6 ข้อ หรือเกือบครึ่งหนึ่งทีเดียว ส่วนอีก 7 ข้อเป็นกรรมทางกายและทางใจ ในวจี กรรมทั้ง 6 ประการนั้นมีดังนี้ 1) ชาติหนึ่งพระโพธิสัตว์เกิดเป็นคนเลี้ยงโค ได้ต้อนโคไปเลี้ยง ในขณะที่ต้อนโคอยู่นั้น เห็นแม่โคตัวหนึ่งกำลังดื่มน้ำอุ่นอยู่ ท่านจึงกล่าวห้ามและไล่มันไป ด้วยกรรมนั้น ในภพสุดท้าย ก่อนพระองค์จะปรินิพพาน ทรงกระหายน้ำแต่ก็ไม่ได้เสวยน้ำในเวลาที่ปรารถนาเพราะ พระอานนท์รั้งรออยู่เนื่องจากเกวียน 500 เล่มเพิ่งข้ามลำธารไปทำให้น้ำในลำธารขุ่น 2) ชาติหนึ่งพระโพธิสัตว์เกิดเป็นนักเลงชื่อปูนาล ได้กล่าวตู่พระปัจเจกพุทธเจ้าชื่อว่า สุรภี ด้วยกรรมนั้นท่านจึงตกนรกเป็นเวลายาวนาน และในภพสุดท้ายก็ถูกนางสุนทริกากล่าวต่ ว่าพระองค์ทรงร่วมอภิรมย์กับนาง 3) ชาติหนึ่งพระโพธิสัตว์ กล่าวตู่พระเถระชื่อว่านันทะ ซึ่งเป็นสาวกของพระสัมมาสัม พุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง ด้วยกรรมนั้นท่านจึงตกนรกเป็นเวลายาวนานพ้นจากนรกแล้วก็ถูกกล่าว อยู่หลายชาติ และในภพสุดท้ายก็ถูกนางจิญจมานวิกากล่าวว่าพระองค์ทรงร่วมอภิรมย์กับนาง 4) ชาติหนึ่งพระโพธิสัตว์เกิดเป็นพราหมณ์ชื่อสุตวา ได้กล่าวตู่ฤาษีผู้ทรงอภิญญา 5 ผู้ หนึ่งว่า ฤาษีนี้มักบริโภคกาม ด้วยกรรมนั้นรวมกับกรรมในชาติที่เป็นนักเลงชื่อปูนาล พระองค์ จึงถูกนางสุนทริกากล่าวตู่ว่าทรงร่วมอภิรมย์กับนางในภพชาติสุดท้าย 5) ชาติหนึ่งพระโพธิสัตว์ได้บริภาษพระสาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า ผุสสะว่า “พวกท่านจงเคี้ยว จงกินแต่ข้าวแดง อย่ากินข้าวสาลีเลย” ด้วยกรรมนั้นในภพชาติ สุดท้ายพระองค์จึงต้องเสวยข้าวแดงอยู่ตลอด 3 เดือนเมื่อครั้งที่พระองค์ประทับอยู่ที่เมืองเวรัญชา 6) เมื่อพุทธันดรที่แล้วพระโพธิสัตว์เกิดเป็นมานพชื่อโชติปาละ ได้กล่าวสบประมาท พระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า “จักมีโพธิมณฑลแต่ที่ไหน โพธิญาณท่านได้ยากอย่างยิ่ง” ด้วย กรรมนั้น พระโพธิสัตว์จึงต้องบำเพ็ญทุกกรกิริยาอยู่ถึง 6 ปี กว่าจะรู้ว่าเป็นหนทางที่ผิดและหัน มาปฏิบัติในหนทางสายกลางจนกระทั่งตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขุททกนิกาย อปทาน, มก. เล่ม 71 ข้อ 392 หน้า 873-877. 244 DOU สรรพ ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก