การเสื่อมและการเจริญของมนุษย์ตามกาลเวลา : หน้า 101/373

ในยุคที่มนุษย์มีอายุ 80,000 ปีนี้เอง จะมีพระเจ้าจักรพรรดิพระนามว่าสังขอุบัติขึ้น และจะมีพระศรีอาริยเมตไตรยโพธิสัตว์จุติลงมาตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จโปรด สัตว์โลก จะมีผู้ตรัสรู้ธรรมตามพระองค์จำนวนมาก ตั้งแต่ยุคนี้เป็นต้นไปมนุษย์จะบำเพ็ญกุศล ธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป ซึ่งเป็นเหตุให้อายุและวรรณะของมนุษย์เจริญขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งมนุษย์มีอายุ ถึงอสงไขยปี และดำรงอยู่อย่างนั้นยาวนาน จากนั้นโลกและมนุษยชาติก็จะเสื่อมลงอีก อายุของ มนุษย์ก็จะลดลงเรื่อย ๆ จนถึง 10 ปี กับก็จะพินาศอีกครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นกัปก็จะเจริญอีก 4.) สรุปอกุศลธรรมเป็นเหตุแห่งความเสื่อม จากประวัติศาสตร์โลกและมนุษยชาติที่กล่าวมาทั้งหมดจะเห็นว่าสาเหตุที่ทำให้โลกและ มนุษยชาติเสื่อมลง คือ อกุศลธรรม ส่วนกุศลธรรม จะเป็นเหตุให้โลกและมนุษยชาติเจริญขึ้น อีกครั้ง สาเหตุที่ทำให้เกิดอกุศลธรรมขึ้นนั้นมีดังนี้ เช่น กิเลสในตัวมนุษย์ การคบคนพาล ความแตกต่างกัน ความผิดพลาดทางการปกครอง และความยากจน เป็นต้น 4.1) กิเลสในตัวมนุษย์เป็นต้นเหตุแห่งอกุศลธรรมทั้งหลาย กิเลสที่มีอยู่ในตัวมนุษย์อัน ได้แก่ ตัณหาคือความอยาก การถือตัว ความเกียจคร้าน ความโลภ ฯลฯ กิเลสเหล่านี้รวมอยู่ใน 3 ตระกูลใหญ่คือ โลภะ โทสะ โมหะ จะเป็นตัวบังคับ ให้มนุษย์ทำอกุศลกรรม ได้แก่ การฆ่าสัตว์ การลักทรัพย์ การประพฤติผิดในกาม การพูดเท็จ การดูหมิ่นเหยียดหยามกัน เป็นต้น เมื่อทำกุศลกรรมแล้วก็จะทำให้ตัวมนุษย์เองเสื่อมลงคือ อายุขัยลดลง วรรณะเสื่อมลง เป็นต้น นอกจากนี้โลกยังเสื่อมลงด้วย กล่าวคือ สิ่งแวดล้อมต่าง ๆ เช่น อาหาร จะลดคุณภาพลง อาหารดีๆ จะค่อยๆ หายไป แล้วเกิดอาหารใหม่ขึ้นมาแทนซึ่ง หยาบกว่าเดิม คุณภาพต่ำกว่าเดิม 4.2) การคบคนพาลเป็นเหตุให้อกุศลธรรมแพร่หลาย จากเนื้อเรื่องจะเห็นว่า มนุษย์ยุคแรกจะอยู่กันอย่างสุขสบาย มีปีติเป็นอาหารมีรัศมีซ่าน ออกจากตัว แต่จุดเปลี่ยนแปลงอยู่ที่มีมนุษย์ผู้หนึ่งเป็นคนหยาบไปชิมง้วนดินเข้า แล้วเกิด ความอยากขึ้น จากนั้นก็มีมนุษย์อื่น ๆ ทำตาม ต่อมาเมื่อกินง้วนดินมากเข้ารัศมีกายของมนุษย์ ก็หายไป บังเกิดดวงจันทร์และดวงอาทิตย์ เป็นต้นขึ้นแทน นอกจากนี้ก็ยังมีคนพาลซึ่งเป็น ต้นแบบที่ไม่ดีในด้านอื่นๆ เกิดขึ้นอีก เช่น การสะสมอาหาร ลักขโมย พูดเท็จ เสพเมถุนธรรม การทุบตีกัน การฆ่ากัน เป็นต้น เมื่อมีต้นแบบเกิดขึ้น ต่อมาก็มีคนอื่นทำตามจนแพร่หลาย เมื่อทำแพร่หลายโลกและมนุษย์ก็เสื่อมลงเร็วขึ้น 90 DOU สรรพศาสตร์ ในพระไตรปิฎก