ข้อความต้นฉบับในหน้า
ลำดับการใช้กฎหมาย
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 4 กำหนดให้ใช้กฎหมายที่บัญญัติขึ้น
เป็นลายลักษณ์อักษรก่อน เมื่อไม่มีบทบัญญัติกฎหมายลายลักษณ์อักษรมาปรับใช้กับคดีได้จึง
ให้นำจารีตประเพณีแห่งท้องถิ่นมาใช้ หากไม่มีจารีตประเพณีแห่งท้องถิ่นมาปรับใช้ได้ ก็ให้นำ
เอาบทบัญญัติกฎหมายลายลักษณ์อักษรมาปรับใช้อีกครั้งหนึ่งในฐานะที่เป็นบทกฎหมายที่
ใกล้เคียงอย่างยิ่ง หากไม่สามารถทำได้อย่างเหมาะสมและเป็นธรรมอีก ก็ต้องนำหลักกฎหมาย
ทั่วไปมาปรับใช้เป็นขั้นสุดท้าย
2.2.4 เศรษฐศาสตร์
1.) ความหมายของเศรษฐศาสตร์
คำว่า เศรษฐศาสตร์ (Economics) มาจากภาษากรีกว่า Oikos แปลว่า ครัวเรือน และ
nomos แปลว่า กฎระเบียบ ดังนั้นรวมกันแล้วจึงหมายความว่า “การจัดการในครัวเรือน” ส่วน
คำว่า “เศรษฐกิจ” (Economy) มาจากภาษากรีก 2 คำรวมกันคือ Oikos หมายถึง บ้าน และ
nemien หมายถึง การจัดการ ดังนั้น เศรษฐกิจ จึงหมายถึง “การจัดการบ้าน” จะเห็นว่าคำว่า
เศรษฐกิจมีความหมายใกล้เคียงกับคำว่าเศรษฐศาสตร์มาก
1
อัลเฟรด มาร์แชลล์ (Alfred Marshall) กล่าวถึงความหมายของวิชาเศรษฐศาสตร์ไว้ว่า
เป็นวิชาที่ศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมของมนุษย์ทั้งในระดับบุคคลและสังคม ในการดำเนิน
กิจกรรมทาง “เศรษฐกิจ” เพื่อการดำรงชีพให้ได้รับความสุขสมบูรณ์ ดังนั้นเศรษฐศาสตร์จึง
เป็นวิชาที่ว่าด้วยเรื่องเศรษฐกิจนั่นเอง
สำหรับการผลิต
วันรักษ์ มิ่งมณีนาคิน ได้นิยามคำว่า เศรษฐศาสตร์ ไว้ว่า เศรษฐศาสตร์คือ ศาสตร์ที่
ศึกษาเกี่ยวกับการเลือกหนทางในการใช้ทรัพยากรการผลิตอันมีอยู่จำกัด
สินค้าและบริการให้กับมนุษย์ซึ่งมีความต้องการอย่างไม่จำกัดเพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด
คำว่า “ทรัพยากร” หมายถึง สิ่งทั้งปวงอันเป็นทรัพย์ ซึ่ง “ทรัพย์” หมายถึง สิ่งที่ถือว่า
มีค่า ได้แก่ วัตถุมีรูปร่าง เช่น เงินตรา, สิ่งอื่น ๆ หรือ วัตถุที่ไม่มีรูปร่าง เช่น ปัญญา เรียกว่า
* จรินทร์ เทศวานิช. (2531), “หลักเศรษฐศาสตร์เบื้องต้น” หน้า 2.
* ณรงค์ ธนาวิภาส. (2542). “เศรษฐศาสตร์เบื้องต้น” หน้า 10.
3 วันรักษ์ มิ่งมณีนาคิน. (2541). “เศรษฐศาสตร์เบื้องต้น” หน้า 2.
26 DOU สรรพ ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก