การสร้างความเชื่อมั่นทางเศรษฐกิจและการเมืองในจีน : หน้า 238/373

ส่วนการสร้างความเชื่อมั่นทั้งในเรื่องเศรษฐกิจและการเมือง เป็นสิ่งที่ทุกประเทศต้องทำเพื่อ ให้ประชาชนกล้าลงทุนและจับจ่ายใช้สอยอันเป็นผลให้เศรษฐกิจเติบโต ในการลงทุนนั้นถือว่าเป็นจุดเด่นของจีน เนื่องจากคนจีนประหยัดจึงมีเงินเหลือเก็บ มาก มีเงินฝากธนาคารมาก บรรดานักธุรกิจจึงสามารถกู้เงินจำนวนมากนี้ไปลงทุนผลิตสินค้าได้ มาก เมื่อผลิตมาแล้วขายในประเทศไม่หมดเพราะคนจีนประหยัดก็ส่งออกขายต่างประเทศ ด้วยเหตุนี้จีนจึงได้ดุลการค้าแต่ละปีจำนวนมาก ในปี พ.ศ. 2550 ที่ผ่านมา มียอดเกินดุลการค้า ทำสถิติสูงสุดเป็นประวัติการณ์ คือ 262,200 ล้านดอลลาร์สหรัฐ อย่างไรก็ตามจีนก็ยังมีจุดอ่อนที่ต้องปรับปรุง อีกหลายประการ อาทิเช่น การ กระจายรายได้, ความมั่นคงภายใน, สิ่งแวดล้อม และปัญหาแรงเสียดทานอันเกิดจากการที่จีน ได้เปรียบดุลการค้ามากเกินไป เป็นต้น 3.) ระบบเศรษฐกิจในพระไตรปิฎก ส่วนระบบเศรษฐกิจที่ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎกนั้นมีบุญเป็นศูนย์กลาง เพราะ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า บุญเป็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความสุขความสำเร็จทั้งปวงของมนุษย์ คนจะร่ำรวยหรือยากจนก็ขึ้นอยู่กับบุญในตัวเป็นหลักหากมองในระดับมหภาคประเทศใดที่ร่ำรวย มากก็แสดงว่าบุญโดยรวมของคนในประเทศนั้นมีมาก ส่วนประเทศใดยากจน ก็แสดงว่าบุญ โดยรวมของคนในประเทศนั้นมีน้อย อย่างไรก็ตามนอกจากบุญแล้วพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังตรัสถึง “หลักหัวใจเศรษฐี” ไว้ ให้พุทธบริษัทใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาเศรษฐกิจควบคู่ไปกับการสั่งสมบุญด้วย ได้แก่ อุฏฐานสัมปทา คือ หาทรัพย์เป็น ขยันหาทรัพย์, อารักขสัมปทา คือ เก็บรักษาทรัพย์เป็น กัลยาณมิตตตา คือ สร้างเครือข่ายคนดีเป็นไม่คบมิตรชั่ว และ สมชีวิตา คือ ใช้ชีวิตเป็นใช้จ่ายแต่ พอดี ใครก็ตามสร้างฐานะจนร่ำรวยด้วยหลัก 2 ประการนี้แล้ว จะไม่เก็บทรัพย์ส่วนเกินไว้ เฉย ๆ แต่นำมาสร้างบุญต่อด้วยการให้ทานแก่คนจน ทำบุญในพระพุทธศาสนา สร้าง สาธารณประโยชน์ต่าง ๆ เช่น สร้างวัด เป็นต้น ทรัพย์ที่มีอยู่จึงเกิดประโยชน์ต่อสังคมอย่างเต็ม ที่ อันเป็นวิธีการทำให้เศรษฐกิจเติบโตตามหลักพระพุทธศาสนา กล่าวคือ เป็นการใช้จ่ายทรัพย์ เหมือนกัน แต่ใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็นและเกิดประโยชน์ต่อตนเองและสังคมเท่านั้นไม่ได้ใช้จ่ายในสิ่ง Moneyline News (2550). “ปี 50 จีนทำสถิติเกินดุลการค้าสูงสุด.” [ออนไลน์]. บทที่ 8 เศรษฐศาสตร์ ในพระไตรปิฎก DOU 227