การส่งเสริมคนขยันทำมาหากินในอาณาจักรพระเจ้ามหาวิชิตราช : หน้า 229/373

1) เพิ่มข้าวปลูกและข้าวกินให้แก่เกษตรกรที่ขยันทำงานในโอกาสอันสมควร 2) เพิ่มทุนให้แก่พ่อค้าที่ขยันทำงานในโอกาสอันสมควร 3) พระราชทานเบี้ยเลี้ยง และพระราชทานเงินเดือนให้แก่ข้าราชการที่ขยันทำงานใน โอกาสอันสมควร การที่พระเจ้ามหาวิชิตราชช่วยเหลือคนระดับล่าง 3 กลุ่มที่ขยันทำมาหากินนี้ เป็นการ ส่งเสริมให้ประชาชนเหล่านี้ขยันทำงานยิ่ง ๆ ขึ้นไป วิธีการบริหารเศรษฐกิจแบบนี้จึงตรงกับ หลักหัวใจเศรษฐีข้อที่ 1 คือ อุฏฐานสัมปทา หรือ ขยันหาทรัพย์ แต่เป็นการส่งเสริมอุฏฐานสัมปทา นี้ให้ขยายวงกว้างออกไปทั่วประเทศ ทำให้คนที่ขยันได้รับการสนับสนุน มีโอกาสใช้ความเพียร และความสามารถของตนได้อย่างเต็มที่ และทรัพย์เมื่อให้กับคนที่ขยันแล้วก็จะทำให้เกิด การ งอกงามสูง เศรษฐกิจจะเกิดการไหลเวียนสะพัดส่งผลไปถึงคนอื่นในสังคมด้วย และรัฐเองก็จะ ได้รับภาษีอากรกลับคืนมาจำนวนมาก หากบริหารดีๆ รายรับที่เพิ่มขึ้นของรัฐจะมากกว่าเงิน ช่วยเหลือที่ให้ไปเสียอีก ทำให้รัฐมีกำลังที่จะช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาสมากยิ่งขึ้น ขอเพียงเลือก ช่วยเหลือคนให้ถูกเท่านั้น นอกจากนั้นการให้รางวัล ให้โอกาสกับคนขยันยังทำให้คนทั้ง ประเทศเห็นว่า คนที่ขยันทำมาหากินจะได้รับการยกย่องให้เป็นบุคคลต้นแบบ และจะได้รับ การช่วยเหลือจากพระราชาเมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่เกียจคร้านก็จะหันมาขยันทำงานบ้าง จึงเท่ากับได้ ขยายเครือข่ายคนขยันทำงานให้ขยายวงกว้างออกไป ซึ่งสอดคล้องกับหลักหัวใจเศรษฐีข้อที่ 3 คือ กัลยาณมิตตตา หรือ การสร้างเครือข่ายคนดี คนดีในที่นี้คือ คนที่ขยันทำมาหากิน นอกจากคนดีจะต้องเป็นคนที่ขยันทำงานแล้ว พราหมณ์ปุโรหิตยังถวายคำแนะนำ พระราชาเรื่องมาตรฐานคนดีเพิ่มเติมอีก คือ กุศลกรรมบถ 10 ซึ่งเนื้อหาโดยรวมเป็นเรื่องการ รักษาศีลนั่นเอง ศีลนั้นก็เป็นอริยทรัพย์หรือบุญอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นทางมาแห่งโภคทรัพย์ด้วย ดัง ภาษาบาลีที่ว่า “สีเลนโภคสัมปทา แปลว่า ศีลเป็นทางมาแห่งโภคทรัพย์” กุศลกรรมบถ 10 และ ความขยัน จึงเป็นคุณสมบัติของคนดีหรือกัลยาณมิตรที่สำคัญ ซึ่งเป็นเป้าหมายในการพัฒนา คนของพระเจ้ามหาวิชิตราช นอกจากนี้ พระเจ้ามหาวิชิตราชก็ยังลดช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวยด้วยการจัดพิธี บูชามหายัญหรือการบริจาคทานครั้งใหญ่โดยพระเจ้ามหาวิชิตราชทรงเป็นประธานในการบริจาค ทานเอง และพระองค์ยังชักชวนคนระดับบน 4 กลุ่มที่มีฐานะร่ำรวยให้ช่วยกันแจกทานแก่ คนจนด้วย นั่นคือ กษัตริย์ประเทศราช ข้าราชการผู้ใหญ่ พราหมณ์มหาศาล และคฤหบดีมหาศาล ด้วยเหตุนี้สถานะทางเศรษฐกิจในอาณาจักรของพระเจ้ามหาวิชิตราชจึงแข็งแกร่ง คนทั้ง 218 DOU สรรพ ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก