ข้อความต้นฉบับในหน้า
และอักขระว่า ราชา ก็อุบัติขึ้นเป็นอันดับที่สาม
ต่อมามนุษย์บางจำพวกคิดว่า บาปธรรมเกิดขึ้นแล้วแก่มนุษย์ทั้งหลายที่ลักขโมยกล่าว
เท็จ และทุบตีผู้อื่นด้วยท่อนไม้เป็นต้น ดังนั้นพวกเราควรไปลอยอกุศลธรรมที่ชั่วช้ากันเถิด อักขระ
ว่าพวกพราหมณ์จึงอุบัติขึ้นส่วนบรรดามนุษย์บางจำพวกที่ยึดมั่นในเมถุนธรรมจึงพากันประกอบ
อาชีพการงานต่างๆ อักขระว่า แพศย์ จึงอุบัติขึ้น เหล่ามนุษย์ที่เหลือประพฤติตนโหดร้าย
ทำงานต่ำต้อยคำว่า ศูทร จึงเกิดขึ้น ต่อมากษัตริย์บ้าง พราหมณ์บ้าง แพศย์บ้าง ศูทรบ้าง
ตำหนิธรรมของตน จึงได้ออกจากเรือนมาบวชเป็นบรรพชิต ด้วยประสงค์ว่า เราจักเป็นสมณะ
คำว่า สมณะ จึงเกิดขึ้นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสถึงประวัติความเป็นมาของโลกและมนุษยชาติไว้ใน
อัคคัญญสูตรเพียงเท่านี้ ซึ่งที่กล่าวมานี้จัดว่าเป็นโลกและมนุษย์ในยุคแรก ในยุคแรกนี้อายุของ
มนุษย์จะยืนมากคือ เป็นอสงขัยปีทีเดียว แต่เมื่อมนุษย์ทำอกุศลกรรมด้วยการดูหมิ่นกันบ้าง
ลักขโมยบ้าง อายุของมนุษย์ก็จะลดลงมาเรื่อย ๆ สิ่งแวดล้อมทุกด้าน เช่น อาหาร เป็นต้น ก็จะ
เสื่อมคุณภาพลงมาเรื่อย ๆ เมื่ออายุของมนุษย์ลดลงจนถึง 80,000 ปี พระเจ้าจักรพรรดิ
พระนามว่า “ทัฬหเนมิ” มาบังเกิดขึ้น ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเรื่องนี้ไว้ในจักกวัตติสูตร
เนื้อหาในพระสูตรนี้ผู้จัดทำหนังสือแบ่งยุคออกเป็น 2 ยุค คือ ยุคกลางและยุคสุดท้าย ดังนี้
2.) โลกและมนุษย์ในยุคกลาง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า พระเจ้าจักรพรรดิทัฬหเนมิ เป็นผู้ทรงธรรมครองราชย์
โดยธรรม ทรงปกครองทวีปทั้ง 4 ทรงสมบูรณ์ด้วยแก้ว 7 ประการ มีพระราชโอรสมากกว่า 1,000
องค์ซึ่งล้วนแต่กล้าหาญ พระองค์ทรงชนะกษัตริย์เหล่าอื่นได้โดยธรรม ชนะได้โดยไม่ต้องสู้รบ
ให้เกิดการนองเลือดแต่อย่างใด
เมื่อเวลาล่วงเลยไปหลายร้อยปี หลายพันปี จักรแก้วถอยเคลื่อนจากที่ตั้ง ท้าวเธอทรง
รู้ว่าจะมีพระชนม์อยู่ได้ไม่นาน จึงมอบราชสมบัติให้แก่พระราชโอรสองค์ใหญ่ แล้วทรงโกนผม
และหนวด นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ออกบวชเป็นบรรพชิต ตามธรรมเนียมที่มีมาตั้งแต่ยุคแรก
เมื่อพระราชาผนวชได้ 7 วัน จักรแก้วก็ได้อันตรธานไป
เมื่อจักรแก้วอันตรธานไปแล้วพระราชาองค์ใหม่จึงเสด็จเข้าไปหาพระราชฤาษีผู้เป็นพระ
ราชบิดา แจ้งเรื่องนั้นให้ทราบ พระราชฤาษีจึงตรัสว่า “เมื่อจักรแก้วอันตรธานไปแล้ว เจ้าอย่า
เสียใจไปเลย ด้วยว่าจักรแก้วหาใช่มรดกสืบมาจากบิดาของเจ้าไม่ ขอให้เจ้าประพฤติจักรวรรดิ
วัตรเถิด และในวันอุโบสถ 15 ค่ำ ให้สนานพระเศียร รักษาอุโบสถ ประทับอยู่ชั้นบนประสาท
86 DOU สรรพศาสตร์ ในพระไตรปิฎก