ความรู้และวิทยาศาสตร์ในพระไตรปิฎก : หน้า 288/373

แนวคิด 1.เจตคติต่อความรู้ในพระไตรปิฎก คือ อย่าปลงใจเชื่อโดยง่ายไม่ว่าความรู้ที่ได้ยิน ได้ฟังนั้นจะน่าเชื่อถือด้วยเหตุใดๆ ก็ตาม จนกว่าจะได้ทดลองพิสูจน์จนรู้ได้ด้วยตนเอง 2. ลักษณะของความรู้ในพระไตรปิฎก คือ เป็นความรู้ที่ตั้งอยู่บนหลักเหตุและผล 3. วิธีการแสวงหาความรู้ในพระไตรปิฎกมี 3 วิธีการ คือ สุตมยปัญญา : ความรู้จาก การฟังหรือการอ่าน, จินตามยปัญญา : ความรู้จากการคิด และ ภาวนามยปัญญา : ความรู้ จากการปฏิบัติ ได้แก่ ปฏิบัติสมาธิภาวนา เป็นต้น ภาวนามยปัญญานั้นเป็นความรู้ระดับสูงสุด 4. การค้นพบกฎและทฤษฎีสำคัญทางวิทยาศาสตร์นั้นส่วนใหญ่แล้วอาศัยภาวนามย ปัญญาเข้าช่วยแทบทั้งสิ้น แต่เป็นภาวนามยปัญญาในระดับเบื้องต้น 5. นิยาม 5 เป็นกฎที่ควบคุมสรรพสิ่งในอนันตจักรวาล ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถอธิบายได้ ด้วยนิยาม 5 ไม่ว่าจะเป็นเรื่องโครงสร้างของเอกภพ, กาแล็กซี, หรือโครงสร้างระดับเล็ก ได้แก่ อะตอม, รวมทั้งสิ่งมีชีวิตทั้งมนุษย์สัตว์และพืช, เรื่องจิตใจ และปัญหาสิ่งแวดล้อม เป็นต้น 6. การพิสูจน์คำสอนในพระไตรปิฎกในความรู้ส่วนละเอียด เช่น นรก สวรรค์ นิพพาน และ โลกันต์ เป็นต้น จะต้องพิสูจน์ด้วยใจเท่านั้น คือ ทำใจให้ละเอียดด้วยการนั่งสมาธิจน บังเกิดญาณทัสนะ จึงจะพิสูจน์การมีอยู่จริงของสิ่งเหล่านี้ได้ ไม่อาจพิสูจน์ได้ด้วยวิธีการทาง วิทยาศาสตร์ทั่วไป วัตถุประสงค์ เพื่อให้นักศึกษามีความรู้ความเข้าใจหลักวิทยาศาสตร์ในพระไตรปิฎกดังนี้ คือ เจตคติ ต่อความรู้, ลักษณะของความรู้, วิธีการแสวงหาความรู้, สมาธิกับการค้นพบของนักวิทยาศาสตร์, นิยาม 5 กฎแห่งสรรพสิ่งในอนันตจักรวาล และการพิสูจน์คำสอนในพระไตรปิฎก บทที่ 1 0 วิ ท ย า ศ า ส ต ร์ ในพระไตรปิฎก DOU 277