ข้อความต้นฉบับในหน้า
(สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรส)
ในศก ๑๒๐
๑๕
พระคุณพิเศษ ส่วนอัตตสมบัติ และถวายวิสัชนาด้วยอปจายธรรมส่วนปรหิตปฏิบัติจะถวาย
วิสัชนาด้วยอรรถจริยาและรัฏฐาภิบาลโนยาย พอเป็นนิทัสสนนัย
บุคคล
แลอปจายนธรรมนั้น คือพระราชกุศลบุญญกิริยาสัมมาปฏิบัติ ส่วนอ่อนน้อมแก่ วยวุฑฒ
และธรรมที่ชอบ อันสมเด็จบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้าได้ทรงประพฤติเป็นอิจณวัตรเสมอ
มา ด้วยสมเด็จบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้า ประกอบด้วยพระราชกุศลสมภารบุญญาธิการบารมี
มาสโมสร เพิ่มพูนวิบากขันธ์อันมโหฬารให้ทรงสมบูรณ์ด้วยพระชาติสมบัติในเบื้องต้น เป็นที่นิยม
นับถือของอเนกชนนิกร ดังแสดงไว้ในพระที่ประเทศว่า อุภโต สุขาโต มาติโต จ ปีติโต จ มี
พระชาติอันดี ทั้งฝ่ายพระชนนีทั้งฝ่ายพระชนกนารถ เป็นอุภัยปักษ์ สสุทธคหณิโก ประสูติจากร
ชพระครรภ์อันบริสุทธิ์ อกขิโต อนุปกฏโฐ ชาติวาเทน ไม่มีใครพูดคัดค้านติเตียนได้ ด้วย
กล่าวถึงพระชาติและได้เสด็จเถลิงถวัลยราชมไหศวรรยสมบัติ เป็นพระมหากษัตริย์เจ้าปฐพีมณฑล
ต้องด้วยลักษณะในคำนิพนธ์ว่า
ขตฺติโย เสฏฺโฐ ชเนตสุม เย โคตฺตปฏิสาริโน.
พระมหากษัตริย์เป็นใหญ่ในหมู่คนผู้รังเกียจด้วยโคตร นับว่า ชาติวุฑโฒ ทรงพระเจริญด้วยพระ
ชาติแล้ว แต่ดังนั้นยังทรงอ่อนน้อมแก่ท่านผู้เจริญด้วยวัย ดั่งทรงยกย่อมพระราชวงศ์ผู้เจริญพระ
ชนมพรรษาไว้ในที่กุลเชฏฐ และทรงแสดงเคารพพิเศษตามสมควรนับว่า กุเล เชฏฐาปจาย ทรง
อ่อนน้อมแก่ผู้ใหญ่ในราชตระกูล ข้อนี้เป็นวัตตบทของสัปปุริสบุคคล นับเป็นที่ ๒ รองมาตาปิตุอุ
ปัฏฐานกิจ มาในภาษิตว่า
(๑) ที. ปาฏิ, ๑๑/๑๐๗.