พระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช : หน้า 223/390

สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก โยธ ปญฺจสตาธิก เอกติสฺสเก มงฺก— มิคสิริสุส ธันวาค ปรมินโท มหาภูมิ มหิตลาธิปสฺสโร นรูปตินฺทสยามินทา นาถปวิตฺตสวหโย นวมินโท มหาราชา ติจตุตา สวสุสานิ เทวสหสฺสานมุปริ รุตฺตมวสสมงฺคเล มสฺส ทิเน ว ปญฺจเม พลอดุลยเตชวา รามาธิปติ จกกิโส ธิราชปรโม ตถา คุณเสฏฺโฐ ชนุตฺตโม ปุณฺเณกสฏฐิวสฺสิโก ๒๒๗ รชช์ กาเรติ โสตถินาติ ฯ วันเสาร์ ที่ ๕ ธันวาคม มิคสิรมาศ พุทธศักราช ๒๕๓๐ ปีมะโรง อันเป็นอุดม มงคลนี้ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรามาธิบดี จักรีนฤบ ดินทรสยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐสูงสุดแห่งนรชน พระมหาราช เจ้าจอมไผท รัชการที่ ๙ ทรงมีพระชนมพรรษาครบ ๕ รอบ ทรงครองราชย์สมบัติมาโดย สวัสดี ๔๒ ปี ธมฺมราชา ปิตุราชา รฏฺฐภิปาลโนปาเย ทาน สีล ปริจจาค อกโกธ อวิหึสญจ ทสิเม เกนจิ สกุกา สพฺเพส ชายเต เปม สพฺพทยุยาภิมานิโต ปยุตฺโต ธมฺมปิตติ อาชชว์ มาทว์ ต ขนฺติญจ อวิโรธน์ ตสฺสตฺตเนว ปสฺสิต ธมฺมราช สภฤติก ។ พระธรรมราชา พระราชาผู้ทรงธรรม พระปิตุราชา พระราชาผู้ทรงเป็นพระบิดาเป็น พระพ่อเมือง อันชาวไทยทั้งปวงนับถือ เทิดทูน ทรงประยุกต์ธรรมและความเป็นบิดาใน รัฏฐาภิบาลโนบาย ธรรม ๑๐ ข้อเหล่านี้ คือ ทาน ศีล จาคะ สละ บริจาค อาชชวะ ความ ตรง มัททวะ ความอ่อนโยน ตละ ความเพียรปฏิบัติหน้าที่ อักโกธะ ความไม่โกรธ ประกอบด้วยเมตตา อวิหิงสา ความไม่เบียดเบียนประกอบด้วย กรุณา ขันติ ความอดทน อวิ โรธนะ ความไม่ผิด อันใคร ๆ อาจเพื่อเห็นในพระองค์แห่งพระราชานั้น ความรัก พร้อมทั้ง ความภักดีจึงเกิดแก่ประชาชนทั้งปวงในพระธรรมราชา