พระราชธรรมจากสมเด็จพระญาณสังวร : หน้า 133/390

สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก ทรงพระราชทานอุทิศส่วนพระราชกุศลแก่เทวดามนุษย์เป็นเทวดาพลี ๑๓๗ สรรพสาธารณพลีธรรม บรรณาการ เพื่อให้อนุโมทนาสัมฤทธิ์วิกุลสุขสมบัติ และจะได้ตั้งไมตรีหิโตปเทศกัลยาณจิตประ สิทธิชัยมงคลสิริสวัสดิ์พระชนมสุขศุภวิบุลมนูญผล ถวายสมเด็จบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้าให้ ทรงพระสถาพรนิรมลในพระสิริราชมไหศวรรยสมบัติ โดยอุดมศิริสวัสดิ์เกษมนิราศสรรพพิบัติ อุปัทวันตรายทรงบำเพ็ญพระราชธรรมจริยารัฏฐาภิบาลโนบายและพระราชกุศลบุญนิธิให้อุฬารา ดิเรกไพศาล เพิ่มพระบรมสมโพธิสมภารสัปปุริสปฏิบัติ ทรงเป็นองค์บรมนาถบพิตรแห่งประชา นิกรทุกหมู่เหล่าเทพทั้งมนุษย์อารักษ์ทุกสถานทรงเบิกบานด้วยพระราชกัลยาณเกียรติคุณอดุลย บริสุทธิ์สมดังพระพุทธภาษิตตรัสไว้ในปัญจกังคุตตนิกายว่า สปปุริโส ภิกฺขเว ชายมาโน เป็น อาทิ แปลความว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัปบุรุษเกิดในตระกูลเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อสุขแก่ชนเป็นอันมาก คือแก่มารดาบิดา แก่บุตรภริยา แก่คนรบใช้คนทำงานทั่วไป แก่มิตร อ๋ามาตย์ แก่สมณพราหมณ์ เหมือนอย่างมหาเมฆฝนหลวงยังข้าวกล้า เป็นไปเพื่อประโยชน์เกื้อกูลสุขแก่ตนเป็นอันมากฉะนั้น หิโต พหุนน์ ปฏิปชช โภเค ให้ถึงพร้อมงอกงาม บุคคลใดได้ปฏิบัติโภคสมบัติ ดำรงฆราวาสวิสัย เกื้อกูลให้เป็นประโยชน์แก่ชนเป็นอันมาก ต์ เทวตา รกฺขติ ธมฺมคุตต์ เทวดาย่อมรักษาบุคคลนั้น ผู้อันธรรมคุ้มครองรักษา พหุสสติ สีลวตูปปนน ธมฺเม ฐิติ น วิชหาติ กิตติ ។ เกียรติคุณย่อมไม่ละบุคคลนั้น ผู้เป็นพหูสูต มีอรรถและธรรมได้สดับมาประกอบด้วยศีลาจารวัตร สถิตในธรรม ธมฺมฏฺฐ์ สีลสมฺปนฺนํ เนกข์ ชมโพนทสุเสว สงฺจวาที หิรีมน โก ต์ นินทิตมรห ใครควรจะนินทาบุคคลนั้น ผู้ตั้งอยู่ในศีลธรรม ถึงพร้อมด้วยศีล มีปกติกล่าววาจาสัตย์ มีหิริอยู่ใน ใจบริสุทธิ์ดุจแท่งทองชมพูนุท