การเว้นโทษจากทฤษฎีที่เป็นอันตราย มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 136
หน้าที่ 136 / 356

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการเว้นจากทฤษฎีที่อาจส่งผลกระทบต่อการเจริญทางปัญญาในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างจากอรรถกสามัญผลสูตรที่แนะนำให้หลีกเลี่ยงการสัมพันธ์กับผู้มีทิฐิและเกิดผลเสียต่อการแสวงหาความรู้และการเจริญทางปัญญา. โดยอ้างถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ชี้ให้เห็นว่าการเข้าใจธรรมดาอาจนำไปสู่การหลงผิดและถูกใส่ในกฎเกณฑ์ที่เป็นอันตรายได้ จึงควรมีความระมัดระวังและใช้ปัญญาในการแสวงหาความเจริญอย่างเหมาะสมเพื่อการเข้าถึงพระนิพพาน.

หัวข้อประเด็น

-การเว้นจากทฤษฎีที่อันตราย
-คุณค่าของปัญญา
-คำสอนในพระพุทธศาสนา
-ผลกระทบของทฤษฎีในการเจริญทางจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค ๔ - มังกรคลี่ดังนี้เป็นปล. เล่ม ๒ - หน้า ๑๓๖ ท่านจึงกล่าวว่า "โดยมากออกจากภาพไม่ได้" ดังนี้ ดังนั้น นิยม- มาจากทิฐิปญฺญูบคต อันผู้ปรารถนาความเจริญ ควรเว้นเสียให้ไกลเพราะ เป็นผู้ทำอันตรายแม้บุคคลผู้จนเข้ได้ ด้วยเหตุนี้ ในอรรถก สามัญผลสูตรเป็นต้น ท่านจึงว่า "เพราะฉนั้น ญาณฑุตผู้ปรารถนาความเจริญ มี ปัญญาเห็นประจักษ์ ควรเว้นองคุลยชนเสีย ให้ไกลดูบุคคลอื่น ซึ่งมีพิษที่เย็น" ถ้ากาสามัญผลสูตรเป็นต้นนั้นว่า "มากว่า ตถมา คงว่าเพราะ เหตุก็อคือองคุลยชนเป็นปัจจัย แม้แห่งความเป็นปัจจัยอย่างนั้น ว่า ภูติภูมิโม คงว่า ผังอวิ่งความเจริญด้วยคุณทั้งหลาย เพื่อดน ด้วยสามกุกุฎธรรมมิิดต (ประโยชน์ในปัจจุบัน) สัม- ปรายก็ต (ประโยชน์ฝ่ายหน้า) และปริตต (ประโยชน์อย่างยิ่ง คือพระนิพพาน)." [ธรรมบขาดเพราะทฤติ ๓] [๒๒๘] ดังนั้น กรรมบขาดเพราะทฤษฎิ ๓ นี้เท่านั้น ถ า ขาดเพราะทฤษฎีเหล่านี้ไม่. แม้เมื่อเป็นอย่างนั้น ใคร ๆ ก็ไม่ควรถือ ทฤษฎีแม้สักอย่างหนึ่งเลย เพราะเป็นทฤษฎีห้องสัตว์ให้ถึงอาบาย. ด้วย เหตุนี้ พระผู้พระภาค จึงรัสไว้ในเอกนิมิตรองค์ตรนิกาย ว่า "ทิฎฐูทั้งหลาย เราไม่เห็นธรรมอันแม้อย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นเหตุที่สัตว์ ทั้งหลายเบื่องหน้าแต่ตามเพราะกายแตก เข้าถอยอาย ทุกติ วิินาม ๑. สุ วิ. ๑/๒๐๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More