การบำรุงบำเรงบุตรตามแนวทางพระธรรม : หน้า 301/356

ประโยค๔ - มังคลลิตที่เป็นเเปลง เล่ม ๒ - หน้าที่ 301 เขาผู้ปฏิบัติอยู่ย่างนั้น, เขาจะไปแล้ว ย่อมบันเทิงในสวรรค์แล. เพราะฉะนั้น คุณคัสผู้ละลึกถึงอวาทของพระสุคตนี้อยู่จึง ควรทำมุทธิกรรมเพื่อหนูอาศัยทำกษะแล้ว ด้วยการวันจาก ปาณาคิบาดเป็นฉะนั้นเถิด. [มารดาบิดาอนุเคราะห์หุงคร้วยฐานะ ๕] [๒๕] ดังนั้น การบำรุงมีกระเลี้ยงเป็นต้น ชื่อว่าเป็นมหากล เพราะเป็นเหตุแห่งประโยชน์เกิดกุรในปัจจุบัน ๕ อย่าง ด้วยสามารถ การห้ามจากความชั่ว ให้ตองอยู่ในความดี ให้ศึกษาศิลป์, จัดการ ด้วยภารกิจที่สมควร และให้ทรัพย์ยามรถ. ด้วยเหตุนี้ พระผู้มิพระภาค จึงตรัสว่า "คุณหนูดิษฐ ทิด เบื้องหน้าคือมารดา อนุษย์บำรุงบำเรงด้วยฐานะ ๕ เหล่านี้เถิด ย่อมอนุเคราะห์บุตรด้วยฐานะ ๕ คือ : ย่อมห้ามจากความชั่ว, ให้ ตองอยู่ในความดี, ให้ศึกษาศิลป์, จัดการด้วยภารกิจที่สมควร, มอบ ทรัพย์ยามรถให้ในสมัย. คุุณหนูดิษฐ ทิดเบื้องหน้าคือมารดา อนุเคราะห์บำเรงบุตรด้วยฐานะ ๕ เหล่านี้ ย่อมอนุเคราะห์บุตรด้วย ฐานะ ๕ เหล่านี้แล้ว." [ห้ามจากความชั่ว] [๒๖] บรรดาฐานะ ๕ เหล่านี้ ในฐานะที่ ๑ นิ้วว่า ปาป นิวามนุติ พึงทราบวินิจฉัยดังนี้ ชื่อว่า การห้ามจากความชั่วในอนาคต