การบำรุงมารดาบิดาในพระพุทธศาสนา มังคลัตถทีปนีแปล เล่ม 2 หน้า 212
หน้าที่ 212 / 356

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาของบทนี้กล่าวถึงการบำรุงมารดาบิดาในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการให้และการดูแลครอบครัว ภิกษุมีหน้าที่ส่งเสริมสาธารณะในหมู่ญาติและการบำรุงมารดาบิดาให้เป็นไปตามหลักธรรม โดยเน้นว่าแม้ความปรารถนาจะมีก็ตาม ควรให้อยู่ในระเบียบแบบแผนที่เหมาะสมและมีประโยชน์ ซึ่งการสนับสนุนและการให้ของนั้นจะทำให้เกิดความดีกับสังคมโดยรวม ไม่ว่าจะเป็นการให้ดอกไม้หรือสิ่งของต่าง ๆ ซึ่งได้รับการยกย่องในพระบาลีและตรัสไว้โดยพระผู้มีพระภาค.

หัวข้อประเด็น

-การบำรุงมารดาบิดา
-หลักธรรมในพระพุทธศาสนา
-ความสำคัญของการให้ในสังคม
-การสร้างความดีในหมู่ญาติ
-พระบาลีและหลักคำสอน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๔๕- มั่งคีดที่เป็นเปล เล่ม ๒ หน้าเท่า ๒๑๒ สัทธาไทยให้คนไป, ภิกษุนี้ต้องทุกฺฺฺณ. อรรถกถาจีกวับนะว่า "พิฺฺฺฺงทรามวิจฉัยในว่า น จ ภิกขุว สุตฺฺฺยานี้, ภิกษุเมื่อให้ (ส่งของ ๓ คน)แก่หมู่ญาติ นอก (จากมารดาเบญ) นั้น ชื่อว่า ย่อมทำสาธารไทยให้ดกไปโดย แท้. ส่วนมารดาบิดา แม้คำว่าด้วยในราษฎร์แล้ว ยังปรารถนา (ปฏิภาณ) อยู่ ภิกษุพึงให้." น้อนมานอรรถกถา"กุลลูกกสาขาบาวว่า "ถึกฤษณืเมื่อให้ผล ก็ดี ดอกไม้ก็ได้ อันเป็นของ ๆ คนเก่ามารดาบิดา นำไปให้ของดี ให้คนอื่นนำไปให้ดี เรียกมาให้องดี ในคนอื่นเรียมาให้อย่างเดียว จึงวร. บรรดาอุตตาหนั้น เมื่อจะให้ดอกไม้ ให้เพื่อนซาภระรัติ- ตรีแท่นนั้น จึงครร. แต่ให้แก่ใคร ๆ เพื่อประโยชน์แก่การประดับ หรือเพื่อประโยชน์แก่การบูชาวัตถุมงคลิลง์เป็นต้น ไม่ครร. อนุฏฺฺฺฺกวีวิมวิกวีนทว่า "ให้สังของแก่มารดาด้วยคติว่า 'ท่านทั้ง ๒ บัญขายสิ่งของนี้ส่งชีพ.' ย่อครร, แต่อาสิงของแก่หมูญาติจากันนั้น ให้เป็นของย่อมเท่านั้น จึงครร." [๒๐๕] เพราะฉะนัน่น แมกุฏิกิจควรบำรุงมารดาบิดานั้นแท้ โดยนัยตามที่กล่าวแล้ว. แม้ในบาศ พระผู้มีพระภาคตรัสไว้โดยไม่เปลกนว่า "มามติโดยปิฏกาน" แต่การบำรุงใดที่พระอรณวก- รัยยังหลาดล่ำไว้ ด้วยความแห่งคุณลัศในที่สุด (แห่ง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More