ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑- มังคลัตถีบนี้นับเปนเล่ม ๒ - หน้าท 24
อาจ เพื่อจะจัดจิวมีปอยอย่างนี้ได้หรือ?" ดังนี้แล้ว ได้เสด็จไปสู่
กรุงเทพฯ พระเฑาะ พระเฑาะเป็นผู้ฉลาดในกิจกรรม จึงทูลว่า
"อา พระเจ้าข้า" แล้วจัด (ทำ) จีวรมีปอย suchดังนั้นสมดัง
พระคาถา. พระคาถามีจะทรงสรรเสริญทาน ตรัสเรียกภูมิ
ทั้งหลายว่า "ภิญจทั้งหลาย อนุทธ์ปันเป็นบัลลิต อนุทธ์ปันมีปัญญา
มาก มารู้ทั่วถึงจากความแก่่กว่าที่เรากล่าวแล้วโดยสังมป์โดยผิดคร
มาทุฏษิ บี ยขยะบ้าง ชงวยขยะบ้าง พาหนตบ้าง, และจีวร
ที่ทำเช่นนั้นเป็นของตัด เสร็ามงด้วยศัสตรา สมควรแกสมะะ และ
อันวพวกโจรผู้ปันขาขีมิทำความเมื่อลังแล้ว. ภีญจทั้งหลาย เรา
อนุญาตสังมุตติ อุดตราสงค์ติ อันตราสงค์ติ.."
[แก้รอรรถ]
๑๑๑ บรรทดทหล่านั้น บทว่า อฤตู ทิ คือ โย (แปลว่า
พระอานนท์ใด) แผ่นผ้าขาว มืออนุวัติเป็นต้น ทั้งด้านยาว ทั้งด้าน
กว้าง ชื่อกุสี. แผ่นผ้าสั้นในระวาง ๆ ชื่ออตมุนุ. มณฑลใหญ
ในกระทงหนึ่ง ๆ ชื่ออนุทน. มณฑลดเล็ก ชื่ออนุทมุนตล. กระทง
คือ ข้างกระทงแห่งววิฏฐูในจีวร ๕ ฉบับ (และ) ๔ กระทง คือ
๒ ข้าง ๆ ละ ๒ กระทงแห่งววิฏฐูในจีวร ๓ ฉบับ ชื่ออนุวัฑฎุ.
แผ่นผ้าดามที่เย็บติดด้วยต่ายอื่น เพื่อทำให้แน่นในที่มุคค อือ