การทำกุศลโดยไม่หวังผลตอบแทน : หน้า 81/356

چำรบ.๙- มังคลดีย์ที่เป็นเวทกรรม หรือให้ของเพื่ต้องการสงเคราะห์ศักดิ์ก็ไม่เป็นอัปเพราะประทุษร้ายศักดิ์ แต่อีกกุญ เมื่อไม่หวังตอบแทน พึงทำยานก่อน ๕ จำพวก มีครบทันเป็นต้นแม่วด้วยของ ๆ ตน. [๒๗๕] แม้ในอนุญาติภิวิวิติวินาที ท่านกล่าวว่า "แม่เมื่อจะทำเภสัชแก่คนรวมและโจรเป็นต้น ไม่ปรารถนาถลากคนนหล่า นั้นเพราะ ท่านพึงตั้งใจว่า "ธรรมดามนุษย์ย่อมอุปถัมภ์กัน. ก็ภิญญาทำด้วยหวังตอบแทน มีโทษในเพราะอนุสนธิกรรมมีเวทกรรม และกุศลสนธิกรรมเป็นต้น. แต่ไม่มีโทษในเพราะทำด้วยตั้งใจว่า เมื่อเราทำอุปการอย่างนี้ ชนทั้งหลายรู้คุณพระศาสนาแล้วอ่อนโยนโลม หรืออุปถัมภ์พระสงฆ์." [๒๘๐] เกล้าหักเฉพาะ ชื่อว่า อริญฺฺญู ใบราว่า อริญฺฺญุปนั่น นั่น. ในอรรถกถาสรุปปนสิขบทธ ท่านกล่าวว่า "ເພື່ອນว่า ชนทั้งหลายท่ายชื่ออริญฺฺญูด้วยรสแห่งผลไม่มผลามบอป็นต้น, ยอริญฺฺญูระนั้นมีลักษณะและสงคล้ำนานามกีเดียว แต่หาใช่นามาไม่." [๒๘๑] สิ่งใดอิ่มเกิดขึ้น เพราะอเนตสนกรรมที่ทำแก่คนที่ทรงไม่เป็นต้น, สิ่งนั้นทั้งหมดเป็นอัปปิยะทั้งนั้น. ด้วยเหตุนี้น ในอรรถกถาปฐมปวารณาสิกขาบทธ ท่านจึงกล่าวว่า "อัปปิยะโภชนะที่บังเกิดจากกุศลสนธิกรรม มีเวทกรรม การออุดอุดมมุสสธรรม และอัปปิยะวัตถุมีปิยะอันกิยูกยินดีแล้วเป็นต้น"